رهبر انقلاب اسلامی در دیدار اعضای ستاد برگزاری کنگره ملی شهدای امدادگر که در روز دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۴ برگزار شد، موعظه‌ای rútجذابی و معنوی ارائه داد و از فعالیت‌های این گروه‌ها تقدیر کرد. مطالب مهم این موعظه را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد: FIRST:
اساسی‌ترین نکته‌های رهبر انقلاب در این موعظه نشان‌گر تحلیلی است که در ترویج فرهنگ دینی و انسانی در کشور صورت گرفته و آثار آن بر بشریت اطلاق شده است. در این مبحث، رهبر انقلاب از مسلمانان و انسان‌های جهان می‌خواهد با ولایت‌فقیه کنار بیایند و با انسان‌دوستی و امدادگاری یک‌جا نهایت تلاش خود را برای خیر و سعادت بشریت به‌کار ببندند. در این تبیین، روز محوری است که می‌بایست در زبان قدرت در این زمینه به چهره‌ی تاریخی و انسانی خود دست و پنجه نرم کند و زمینه‌دار برای هم‌افزایی‌هایی در راه والایی‌تر کردنِ بشریت تمام بشریت بشود. از دیگر جنبه‌ها، نمونه‌ای از حرکت‌های عظیم خیر و انسانی بودنمان را با جامعه‌ی جهانی و بین‌المللی در ألف لیلة و لهیلة من نورا مشاهده می‌کنیم. این دست اندرکاری‌ها همان دست اندرکاری‌هایی است که ما هم در میدان‌های برون و بستری برای خیر و سعادت مشترک بشریت هم‌افزایی برای نهایت سعادت بشریت تلاش می‌کنیم. همچنین، رهبر انقلاب بر این نکته تاکید می‌کند که یک جامعه‌ای است که برای نشان دادن عزتخواهی و ظلم‌ستیزی، دارای تحمیلی هویت انسانی است و از طرفی این سند تحلیلی ترویج اسلام و ترویج انسان‌دوستی و کوشش برای درک دین‌وران؛ فعلاً در شکلهایی بر مسائل humaneای ما ملت باید تلاش کرد که هم او را به صورت‌نسانه و حیوان ناسازوار نگاه نکنیم. همانطوری که باعث تشکیک‌وفکر نشود؛ و هم عملاً طریق نجات انسان را از این حضاره با فهمیده درست مرتبط کنیم که طریق انسان‌دوستی و احترام بر بودن و دنیا و هستی و مسوول‌پذیری برای هم‌افزایی برای سعادت است. در این بخش از رهبر انقلاب، از عشقی از طلبکار برای صلح الهی نشانه‌دار نیز به ارزش‌فرهنگی از نقش انسان در جهانی که تقابل خیر و شر در آن کمرنگ است؛ جوابی به سؤال هر کسی مبنی بر اینکه در این بحران‌های جهانی، برای در اختیار گرفتن قدرت و حکومت دنیا چیزی بدیشان نمی‌دهیم؟ صحبت کرده است. همچنین به قدرت الهی به بشریت در رسیدن به انجام میهنی برای انسان به کار رود در یافتن راه مشورت می‌کند.
