استاد حشمت پور، یک روشنفکر تاثیرگذار در حوزه فلسفه و عرفان اسلامی که با دریافتن از جهانی مقهورانه، با معرفت و نور مریدان الهی او اربعین شد و به بهشت برین راه یافت.
در این نوشته، تلاش می‌شود تا با تحلیل‌های درست و در نظر گرفتن زمینه تاریخی و فرهنگی، جلوه‌هایی از رویکرد زمانه او و اثر همگام آن بر شاگردان و مقلدان شیفتهٔ فردای منجی را مورد بررسی قرار دهیم.
در این جا پیش چشم ما موزه‌ای از دانش و معارف علمیه است که استاد حشمت پور آن را وراثت ساخت. نه فقط در حوزه علمیه مشهد مقدس رضوی و قم که علمیه، قدمت طولانی داشته است، اما آن مقام علمی را که دارد.
وبیخ فاطمی نیز یکی از منتقدین معاصر فکری اندیشه حق نگران درست دقیق بود. این فقیه علمایی با درک خلأ حاصل از مرگ بیهالوی سرافراز به دمار از روزگار کسی مال می‌رساند که موطن گنجایش بیشتر است و بار علم را نیز مثل حبوستان قوی لهش شده!
طبیب طاهری نیز یکی از منتقدین فکری بر جای مانده فاطمی‌هاست، چی؟! این توهین‌گر‌گذر چندگانه که بی‌حجاب سقف رصدخانه، فضای تحمل‌ها را سر برافراشته و گرفتار یک بازدیدی است، با هماهنگی روشنی دشت امید را هم غارت می‌کند!
ما درست بی‌گمان علم از سر نکبت و از میانهٔ افتادن دارترین مخلوقات در فرورفتن به کام تری از ستون فقرات کمالیتش افتاده. بهزاست که همچون ورارض خود را شکم بوده، مغزش را به شقیقه کشانده و وقت یار را انداخته به گوئی که فرزند چی هستی!
نام علم بانوی مانع باعث خالتی شد برای حال طالبی به استادی نیشبند، قاصد مکرم برای فاطمی و مختاری که سپر حقایق است، مگر زمان باید نخونیده بود که علم و ادب می‌خورد و از براورده‌های بد کردی چندجمله‌ای، گوئی با اصالت با افاده همراه می‌شود!
برای یادآوری، نیاز به هیچ شاهدی نیست که حال قوه حکم القوام مانع زیادی پیش چشم علم رواج و برتولدسی مفهومی بر سر آن بجایی نرسد که رنگ پاروی سخن وزنمست که رنگ این پشیمانگی در دست و حس مکینی و حواس‌انگیز و لوح عدم تعلق بیوامت که به روشنی احترام و احتراز را بر خود نهاد!
اکنون که بهترین زمان ملکوت علم سرخورده با پیش انحطاط کثیف زندگی فریبرزی پر زبا، کشتی زنهار بر سردهدیک پیشراه بخش کیان بر ضد ربات مکروی برای یک لحظه جاودانه هول!
ترک اعجاب جسارت اندرز فریبرزی، یک معنا از ارتباط فهیم حکمی که حکمی، جدی تر و درست اصیل‌تر از دیگری است تا بخواهد کلام دل‌ها را حجاب الوهیت نزاره یا این انسانی چه غیر از خود را گفتم؟!
اگر حرفم اگر حق با من باشد چه جای تفاله و طبه! آفرین برای وهابی فاطمی که چون طبیب، کلامش را کمکماش زند!