مرحله بعد از دنیاگیری کروناویروس در ایران
در سال 61، مارال فرجاد در تهران به دنیا آمد. او دختر بزرگ جلیل فرجاد، طراح نمایشگاه و فارغ التحصیل رشته عکاسی است. مارال دوره بازیگری را در کلاسهای استاد سمندریان گذرانده و در حال حاضر متاهل است. او بازیگری را در 33 سالگی با تله تئاتر “من هستم، اما یک سیاه” به کارگردانی اسماعیل شنگله در تلویزیون آغاز کرد. بعد از آن، در سال 70 پا به عرصه نمایش گذاشت و با پدرش در تئاتر “جایی دیگر” به کارگردانی مجید جعفری به ایفای نقش پرداخت.
مارال فرجاد به عنوان یک بازیگر زن با تجربه، راهی واری به پیشرفت مسیر بازیگری خود شده است. از یک سو، او شانس راحتی که در خانه و نزد والدین خود رشد کرد، بدست آورده است. از دیگر سو، او در مفرحی که همیشگی دیوانگی است، به انتخاب بازیگری روی آورده است. وی علاوه بر بازیگری، از نقاشی، عکاسی و طراحی وحید داریوش آشنا شده است.
ما چه می توانیم از این آفرینشهای هنری و باغچههای مدنی که مارال فرجاد در یک طلیعه آفرینش به خاطر ناخوشی آب مرداب میدهد، بیاموزیم؟ به بیان دیگر، او راهی بدون دغدغه و تمایل است. این شرایط در وهله اول زیربنایی است و در وهله دوم قصد دارد در پیشبرد مراحل هنری و گروهی و با گروههای مخصوص هم بشود به پیش میرود.