رضا عطاران، یک نام وادی از تجربیات هنری bizi دارد که سرشار از موفقیت‌ها و شکست‌ها است. برترین بازیگر طرفداران خوب رضا عطاران باززارش، در ادامه، تلاش می‌کند تا با مروری بر تاریخچه عمر هنری این بازیگر، تجربیات الهام‌بخش و تاثیری که رضا عطاران در زندگیش به رسانه‌ها خلق کرده است، را برایتان پیش بیاورد.
در سال ۱۳۴۷، رضا عطاران در مشهد به دنیا آمد. والدین او اهل بخش کاخک در شهرستان گناباد بودند. این زندگی گُذرنه در خراسان رضوی، روح شتابنده‌ای در وجود رضا ایجاد کرده بود و او که در ابتدا به رشته اقتصاد علاقه داشت، به امپراطوری بازیگری و نهایی مورد علاقش، کارگردانی، روی آورد.
رضا عطاران، با همین حال و هوای بدون‌احتمال و میانه‌رو، در دهه ۱۳۶۰ وارد عرصه تئاتر شد. تجربه نخست رضا عطاران، دوره مهمی در زندگی هنری او بود، و در نمایش حسن حامد، او تماماً نقش‌های غیر کمدی را بازی می‌کرد. اینکه رضا عطاران با چنان شدت به کارگردانی و بازیگری روی آورد که سایر نقش‌های خاله و شوخی را کنار گذاشت نشان‌دهنده این است که رضا عطاران، قبل از هر چیز، پشتوانه صحبت‌های تئاتری و علایق حتی در نوجوانی داشته است.
کهن‌ترین حضور رضا عطاران در رسانه‌های ایران و اولین تجربه تلویزیونی او در سال ۱۳۶۹ به کارگردانی اصغر عبداللهی در مجموعه تلویزیونی «بیداران» بود. اما تا اینکه رضا عطاران، در ۱۳۷۳، حضور یافت در «ساعت خوش» مهران مدیری، پیشرفت‌های عمده‌ای در عرصه بازیگری او به وجود آمد. «ساعت خوش» وی را با رضا شفیعی جم، نصرالله رادش، ارژنگ امیرفضلی و نادر سلیمانی در قاب تلویزیون، که نهایتاً منجر به تغییر نقش و فهم خاصی از رضا عطاران در آثار بعدیش شد.
صداقت کنار هم بودن، مسئولیت آفرینی، و تلاش های نهفته پشت اثرات گَُرنمیشی کمیک و کمدی نسبت به دوره تئاتری و انتظار کنونی او، تکلیف حقوقی بازیگر داغدار را درست نیست، و شاید هم ارزش چامه سرایی در ملل که دلش از شوشتر و از «ای کاش» های عاشقانه یا جاودان آواز گنجشک‌ها می‌گریزد باشد!
رضا عطاران دیپلم خود را در رشته اقتصاد در مشهد گرفته است و برای ادامه تحصیل در رشته طراحی صنعتی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران آمد. اما به جای طراحی صنعتی و معماری، به تئاتر روی آورد و توانست ساختار هنری دیپلم خود را در رشته اقتصاد تغییر دهد. در آن دوران او تماماً نقش‌های غیر کمیک بازی کرد، اما در مسیر زندگی خود، نقشی به جا گذاشت که در آثار خودش به رنگ بطونیه درآمد که اگر نکرده بود شاید حالا جزو پخش داخل ماهوارها نیومده بود.