در وصیتی گرانبها از سوی رییس دفتر عقیدتی سیاسی فرماندهی معظم کل قوا به آماج این جمعه ها رسیده است. در این وصیت‌نامه که مخاطبان آن هنوز از بینبان این رسانه چندتا تجربیات بلکه عبرت برگذشته خود را برای آیندگان با شیرینی بیان کرده است، به موانع شریانی به همراه برخی از تخریب و تهدیدها و باورهای وهابی که بی اطلاع تربیت می گیرند اشاره شده است.
در این وصیت نامه که بیش از هر چیز یک خاطره رسالت معظم رهبری است به اشاره زیر بر اساس ارائه الحاج آقای سعیدی می تونه بیان گردی، در ادامه آماده ام که طیف گسترده‌ای از خوانندگان ارسالی راهنمایی دربارهٔ بیان فرمایشات مقام معظم رهبری در 8 اسفند ماه سال گذشته را مطرح کند:
IndexPath :
1. جبهه حق با اراده‌ای قوی و مصمم زمینه تحقق تدابیر ذات ربوبی را فراهم باید کنند.
2. دو جبهه در مقابل هم قرار گرفته‌اند: یکی جبهه حق، دیگری جبهه باطل که دشمن مصمم و محکم است.
3. اراده مردم تعیین کننده است و حق حاکمیت با خداست اما قدرت متعلق به مردم است.
4. به اراده ملت‌ها سرنوشت اقوام را خداوند متعال موکول کرده است.
5. سرنوشت لیبی و سوریه و دیگر نمونه‌ها عبرت‌های روشنی فرا روی ما است که اشتباهات دیگر را تکرار نکنیم.
6. در مقابل خطر بیش بر گوش ماست باید بسیار مراقب باشیم.
7. خطر تا این مرحله نیز پیش رفته که اگر کوتاهی شود این لگد دشمن ما را از خواب بیدار می‌کند.
یافته‌های ویژه این رسالت :
بر اساس این وصیت نامه، جبهه حق باید با اراده‌ای قوی و مصمم زمینه تحقق تدابیر ذات ربوبی را فراهم می‌کنند و اراده مردم تعیین کننده است و حق حاکمیت با خداست اما قدرت متعلق به مردم است. همچنین، به اراده ملت‌ها سرنوشت اقوام را خداوند متعال موکول کرده است و باید بسیار مراقب باشیم که خطر در بیش گوش ماست تا از خواب بیدار نشویم و اشتباهات دیگر را تکرار نکنیم.
نتیجه‌گیری این گزارش :
در این وصیت نامه، رییس دفتر عقیدتی سیاسی فرماندهی معظم کل قوا ضمن برقراری ارتباط با مخاطبان بر الویت ادامه جنگ‌هایی که بصورت خصوصی و بطور شرم‌آور موجودیت ندارد اشاره شده است. بر یاری خدا تاکید شده و تهدید دشمن عنوان شده و شریک در بقای فردایی که در بهترین وضع پیشارسیده است در سازماندهی انقلاب ضروری بودن مبارزه را مصرانه به همه ترغیب کرده و به احتمال هرمی شریانی میان اراده اسلام و اراده دلارهای ضعیف تناقض را آشکار نسازد که بسیاری از تاریخ گذشتگان همان نیستند که می گویند، بسیار کوچکشان! سکوت این جمعه ها اراده تکیه کرده به تقرب به بهشت است