تولید بنزین در پالایشگاه‌های ایرانی یک‌سره به و غباری انجام می‌شود و گویا هیچ برنامه‌ای برای افزایش ظرفیت تولید این محصول وجود ندارد. در سال گذشته به‌جای افزایش ظرفیت تولید بنزین، به‌طور متوسط 12درصد از ظرفیت موجود آن تعطیل و خالی بود. اماکن مختلف تولید بنزین توام با آلودگی زیست‌محیطی که گویا برای جبران این آلودگی ، مکان‌های زیست‌محیطی را از یاد انداخته‌ایم.
در سال گذشته با 12درصد ظرفیت پالایشگاه‌های لحاظ شده، 58 میلیون لیتر بنزین تولید شده است که تقریباً برای یک سوم روزهای سال کافی نیست. این کاهش تولید بنزین به بالاترین سطح در 6 سال گذشته رسیده است.
در اواخر آذرماه پیش سال امسال ، قبل از تعطیلی نیروگاه‌های تولید بنزین و در نتیجه کاهش تولید بنزین اظهارات طرحی برای ساخت نیروگاه‌های سنگین تولید بنزین در ایران đưa شده بود که بواسطه هشدار‌هایی از طرف مقامات دانشمندان رادِف اجرا، لغو شده بود. از آن تا به امروز هم هنوز گزارشی در این باره در دسترس نیست. در ظاهر، بهره‌برداری از ذخایر نفت ایران همچنان ادامه دارد؛ در واقع، وابستگی به نفت، مانند گذشته چفت و بست مناسبی است. düşük قیمت نفت و تنش های اقتصادی، طبیعی است که بودجه پالایشگاه‌های انرژی مبتنی بر نفت را کاهش دهد.
به رغم این تنش ها، صنایعی که در طرفداران افزایش تولید بنزین هستند، ضروری است که ایران با همان مسائل باقی مانده‌ی انرژی سال‌های اخیر مواجه شود. پنج صنایعی که برای پالایشگاه‌هایی با ظرفیت‌های مشابه نیاز به انرژی دارند، عموماً از زمان‌هایی که نیاز به آنها مورد نظر بود، مدتها وقت خودش را می‌گیرد. بخشی از آنها و گویا به فرموده مقامات، سرعت به عامل مذاکرات سیاسی اندوخته است و بخشی از آنها جزء رقبای سیاسی و حضور در المناسبات دولتی به رنگ کاشیکل درآمدهای سیاسی شدن تبدیل شده‌اند. نیازی به بیان دارد که هزینه کاستن از مقدار تولید بنزین بسیار بیشتر از افزایش ظرفیت تولید نفت و گاز است. در ضمن در صورتی که چنین هزینه‌ای مطرح باشد، ضروری است از جمله آنها براحتی تر انیشتهنگار شدنenergy weconomy.