انتخابات شوراهای اسلامی در سال آینده: اهمیت و影響
انتخابات هفتمین دوره شوراهای اسلامی کشور، در تاریخ ۱۱ اردیبهشت سال آینده برگزار خواهد شد. این انتخابات در تمامی حوزههای انتخابیه شهری، روستایی و عشایری کشور برگزار میشود. انتخاب میان دورهای مجلس شورای اسلامی در پنج حوزه انتخابیه تبریز، آذرشهر، اسکو، بستان آباد، بندرانزلی، بندرعباس، قشم، ابوموسی، حاجی آباد و خمیر، و انتخابات اولین میان دورهای مجلس خبرگان رهبری در دو حوزه استان آذربایجان شرقی و استان خراسان جنوبی نیز در همان زمان برگزار میشود.
این انتخابات بهعنوان یکی از مهمترین رویدادهای سیاسی ایران در سال آینده تلقی میشود. به این دلیل که میتواند نشاندهنده تغییرات رو به رشد در افکار عمومی و مورد مشاال کشور باشد. همچنین میتواند تأثیر قابلتوجهی بر چالشهای پیشرو سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ایران داشته باشد.
در این میان، مهمترین چالش پیشرو انتخابات شوراهای اسلامی، افزایش بیاعتمادی عمومی نسبت به نهادهای سیاسی و گفتمانهای دینی است. این بیاعتمادی میتواند بهعنوان یک سابقه تاریخی، با توجه به تحولات سالهای اخیر کشور، نسبت به دیروز، روزهای گذشته، شدت بیشتری یافته باشد. گذشته از بیاعتمادی عمومی، رکود در همکاری و تعامل بین نهادهای سیاسی و نهادهای اجتماعی نیز از دیگر چالشهای پیشرو انتخابات شوراهای اسلامی است.
حضور گسترده فعالان سیاسی و اجتماعی در میادین انتخابات و مسابقهای که بین احزاب و فراکسیونهای سیاسی ایجاد میشود، میتواند به رشد چالشهای انتخابات تعمیق بخورد. چرا که اگر این حضور و مسابقه به محیطی تحریککننده و پرتنش تبدیل شود، میتواند نهتنها انتخابات شوراهای اسلامی را تحتالشعاع قرار دهد، بلکه میتواند بر Stability Stability سیاسی ایران هم تأثیر بگذارد.
در این میان، یکی از مهمترین زمینههای تاریخی و فرهنگی این انتخابات، حضور زنان در انتخابات شوراهای اسلامی است. یکی ازاهمیتهای حضور زنان در انتخابات، میتواند در بالا بردن سطح مشارکت سیاسی، حداقل از منظر تعداد شرکتکنندگان، باشد. گفتنی است که در سالهای اخیر، سطح مشارکت زنان در انتخابات ایران بهمراتب کاهش یافته است. بر این اساس، از مسائل مهم این انتخابات میتوان به بالا بردن سطح مشارکت سیاسی و ارائه پیشنهادها و راهحلهای عملی برای بهبود مشارکت سیاسی زنان اشاره کرد.
نیز یکی از دیگر زمینههای تاریخی و فرهنگی این انتخابات، بهطور cụبی به رویاری کوتاه از تمایلات و عقاید لیبرال و چپگرایی، یک گرایش اندکی از طرفداران اصلاحطلب است. استفاده از رسانههای اجتماعی برای ترویج گفتمانهای لیبرال و چپگرایی، آفرینش مایههای بحثبرانگیز و انتقادی و حتی تحریک دهنده است.