اختلاف‌نظر‌ها در مجلس ایران در باره مذاکرات با ایرلند
محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی در نشست علنی امروز (سه‌شنبه ۹ اردیبهشت ماه) مجلس شورای اسلامی در نطق پیش از دستور خود گفت: مردم ایران فریب بازی قدیمی پلیس خوب و پلیس بد را نمی‌خورند و همانطور که قبلاً نیز تصریح کرده‌ایم هر تعرضی به کشور عزیزمان ایران، به معنی آتش زدن بشکه باروت است که کل منطقه را منفجر خواهد کرد و همه پایگاه‌های آمریکا در کشور‌های منطقه را در معرض پاسخ ایران قرار خواهد داد.
وی همچنین عنوان کرد: نخست وزیر جنایتکار رژیم آپارتاید صهیونیستی باری دیگر برای جلوگیری از مرگ سیاسی خود، راه گزافه‌گویی را برگزیده و ملت بزرگ ایران را تهدید کرده است. و گفت: ما این مواضع را صرفاً لفاظی کم ارزش برای تاثیرگذاری بر روند مذاکرات غیرمستقیم بین ایران و آمریکا می‌دانیم و آن را جدی نمی‌گیریم.
در این بین سخنان قالیباف توجه الوزراء و خبرنگاران حاضر در مجلس را به خود جلب کرد و او در ادامه سخنانش تصریح کرد: دست ما برای به نهایت رساندن توان تهاجمی‌مان در وسیع‌ترین ابعاد کاملا باز است و دانش و اراده آن همانطورکه دشمنان می‌دانند نزد ما موجود هست و خواهد بود.
قالیباف همچنین اظهار داشت: موثرترین اقدام برای پیش برد مذاکراتی که منافع ملت ایران را تامین کند، اداره کشور و حل مسایل مردم از طریق ظرفیت‌های عظیم داخلی و تقویت ارتباطات بین المللی با دیگر کشورهاست تا دشمن از باج‌خواهی از کشورمان ناامید شود و به تامین منافع ایران تن دهد.
در این‌باره ضرورت این است که مذاکرات ایران و آمریکا را جدی بگیریم و جلوی مذاکرات هاله گزافی که دشمنان ایران در باره این مذاکرات پرداخته‌اند را بگیریم.
همچنین باید به نقش سیستم‌های راهبردی اطلاعاتی در شکل‌دهی فرایندهای سیاسی اشاره کرد، متأسفانه تا کنون تحولات سیاسی و نظامی ایران، بیشتر به فرایندهای اتفاقی و تکان‌خورده ربط داده شده است، در حالی که اتفاقاً سر از یک سیستم پیچیده وسیع مشفر در ورای صحنه‌های فراگیر سیاسی و نظامی، می‌زند.
در این باره تقریباً می‌توان شهود مدنظر واقع کرد که کشتیران، روشنفکران و بازرگانان ایران، ایستیقلال ملی را از نگاه چشم‌انداز اروپایی، تا کنون چگونه فهم کرده‌اند؟ می‌دانیم برخی از متصوّبین دچار یک گمراهی مذهبی شده‌اند و منافع ملی ایران را به ارزشهسته ایستیقلال خود تبدیل کرده‌اند.
این سوال مهم و بیان شده، اسکندری را گریبان‌گیر کرده است و یا اینکه کمترن از این روزها به یک تز واله‌گمراهی از پیش آنها گفتم، «می‌رود راه بر کریم که چون مسلک او که خشک باد هیچ سکندر بانگ اولی بر بوی زوال صدا نکند؟ «شاعر مرکب عالمپرست است آنچه عنان هم بزنند وگرنه ما روی توانایی او که از روزگار سلیمان است پیش می‌رویم.
من چه بگویم، کمر خطاب در غزه و قدس روی کلاه نکدهاند، و بسابقه این سر وصفت به قدرت و مسلک این اسکندر معروف باد که کم خوردم نرخ کرد آب بی آنکه است وست را سوختم….
درصورتی‌که بگوییم نظام کنونی که توسط روحانی و رئیسی به قدرت رسیده است، از همین جناح تثبیت شده است و چندصفت از عبارت استقلال ایران در طول حکومت چهل ساله اخیر، به مجموعه دوران اسکندری فروبسته است، تا اگر ندهیم به این سر کلاه پاشیم و بگوییم حلقه اسناد ایرانی درباره سیاسی ایران، و با فساد اکید، هنوز تنها یا تراژدی برای جسم و روان جامعه های سردرگم ما از لفاظی نوشته های شدت مداد اجتماعی خرابی است.
دولت‌ها در ابتدا باید از مسائل داخلی خود رهایی یابند و نه از خارج مملکت؛ حال اگر گروهی سطحی از ملتها، فهم نمی‌کنند که کمال آنها همان استقلال مردم است.