بازنویسی متن به زبان فارسی:
حکم دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا در مورد لغو محدودیت‌های فشار آب سردوش در اوج بحث‌ها و مخالفت‌ها قرار دارد. این حکم در تلاش برای معکوس کردن سیاست‌های صرفه‌جویی در مصرف آب و کنترل پUtilities، که توسط رئیس‌جمهور سابق آمریکا، باراک اوباما و جو بایدن، به اجرا در آمد، صادر شد.
بر اساس یک گزارش کاخ سفید، ترامپ به جنگ اوباما و بایدن بر سر فشار آب پایان می‌دهد و بار دیگر دوش‌های آمریکایی را عالی خواهد کرد. در این گزارش آمده است که مقررات بیش از حد، اقتصاد ایالات متحده را تحت فشار قرار می‌دهد، بوروکراسی را تثبیت می‌کند و آزادی شخصی را سرکوب می‌کند.
ترامپ به وزارت انرژی دستور داد تا قانونی را که اوباما آغاز کرده بود و بایدن بازگردانده بود، لغو کند. این قانون، جریان آب از هر سر دوش در بازار را به ۲.۵ گالن (۹.۵ لیتر) در دقیقه محدود می‌کند. این حکم اساساً محدودیت‌های آب را برای هر وسیله‌ای که از آب استفاده می‌کند، مانند توالت‌ها و ماشین‌های ظرفشویی، لغو می‌کند.
ترامپ در مراسم امضای قرارداد در دفتر بیضی شکل گفت: “در مورد خودم، دوست دارم یک دوش خوب بگیرم و از موهای زیبای خود مراقبت کنم.” او گفت که طبق مقررات فعلی باید ۱۵ دقیقه زیر دوش بایستد که آن را مضحک خواند.
اما این حکم از چه سرمایه‌گذاری‌های بزرگ تاریخی الهام گرفته است؟ لزوماً رهبران politik وجود ندارد که بر مصارف آبی مراقبت کنند. تجربیات ناشی از سندیکاها خوشایند تر و جلب کردن نظرات مردم ممکن است نکاتی ارزشمند به عنوان معیارهایی برای معکوس کردن این محدودیت‌ها اقتباس کند.
در عین حال، چرا مفاد این فرمان اهمیت دارد؟ آیا مقصد آن صرفاً دم آب یا حمایت از گفته های پررنگ رئیس جمهور است؟ آیا اقدامات ترامپ بخشی از یک دسترسی و مناسبات بی‌ثمر بین دولت و هزینه های اقیانوسهای بشری است؟ آیا بلایای رو به افزایش آب و هوایی این حمله را افزایش می‌دهد؟ آیا تبعیض در سردها و جنس-های مختلف دلیلی برای این عدم دسترسی محسوب می شود؟