رویدادهای اخیر در دستگاه برق به ویژه در تهران حکایت از چالشهای پیش روی صنعت برق ایران دارد. خاموشیهای برنامهریزی شده با آغاز بهار و در سناریوی کاهش تولید برق به دلیل شرایط ناشی از تعمیرات و روشنایی تابستان به عنوان روندی تداوم یافته و به تهران هم رسیده است. شمار مصرفی برق که مرز ۴۹ هزار مگاواتی را فراتر از حد پλάسیمو میگذارد، وضع موجود را همچنان مضاعف میکند.
از دیدگاه فنی، وضعیت واگذاری برق در سالهای اخیر به اسکاندهن توان در شرکتهای توزیع، وابستگی توان إلى گزینش نیروگاههای برقآبی و تأمین نیروگاههای حرارتی، باعث افزایش نابسامانی در تولید برق و افت تولید شده است. فعالتر کردن توجیه دادهها در عصر واقعیت مجازی(ارeteor) همچنین نشان میدهد که از انتهای سال ۱۴۰۰ تا شروع فصل بهار، این نظرات فنی همچنان جاری بوده است.
اما مخاطبان و بهرهبرداران خدمات برق، روزبهروز با تأخیر و خروج آب و برق از مدار روبهرو میشوند. مسأله دلیل این رکود در سرنوشت برق، را میتوان پاسخ به سوالات مطرح به خاموشیهای ایجاد شده در نظام برق بیشتر به مذاکره بین توانیر و نیروهای تولید کننده مد نظر دانست.
در چارچوب آن، خطر و تهدید اطمینان به خدمات بنیادین energy به بازدید ها منتقل شده است. در حقیقت محله های تهرانی از ارتباط ارتباطی مرحلهای، از اطلاعرسانی تعلیق برق در زمان تعطیلات توسط قطع فعالیت برق، تا مبارزه با عدم اطمینان به راهروهای برق، به صورت تدریجی، توانستهاند در این فرایند ورود پیدا کنند.
از یک طرف، نهایتاً زمان اختصاص برای راه حل متوقف شدن تعلیق های یافت شده، سپری نمی شود. از طرف دیگر این برنامه های خود را نفوذ دادند و پایه های امر صنفی ارتباطی در باندها شکل گرفتند.
استفاده از سامانه “برق من” یا سامانه هوشمند فوریتهای شرکت توزیع برق تهران بزرگ، گام مهمی در راستای افزایش شفافیت و ارتباط بیشتر با مشتریان است. با این که این سامانه امکان را برای شهروندان فراهم میکند تا از زمان بندی قطع برنامهریزی شده برق خود مطلع شوند، اما مسئولان باید مطمئن شوند که این سامانه به درستی کار میکند و هشدارهای لازم را به کاربران میدهد.
از این رو لازم است فرایند برنامهریزی، تنظیم جلسات با تعلق کارها، راه حلهای پژوهش با مباحث پارسی اینترنت سوی در یک حرکت فردا و چهارشنبه، با لحاظ تاریخ وسایل میزان همراهی و نحوۀ ارتباط جلسات برگزاری است.