**بورس اوراق بهادار تهران: از دروازه قرمز به سمت انحطاط**
تالار شیشه‌ای در آخرین روز هفته به‌عنوان یک باور غلط در ریزش‌های فراگیر سهام از این سُر دارد تا به خط تهدید حریم 2.8 میلیون ریالی برسد، لیکن دوباره از آن دست می‌رود و به بررسی روند انحطاط آن می‌پردازیم.
در روز بیست و هفتم اسفند ۱۴۰۳، شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران با کاهش ۹۷۲۶ واحد به رقم ۲ میلیون و ۷۴۳ هزار و ۹۳۴ واحد رسید. این کاهش در حالی اتفاق افتاد که بازار سهام در روزهای پیش بهت‌آمیز بود و جالب است بدانیم این کاهش در شرایطی رخ داد که بازار در مدت سه روز پیش شاهد رشد بوده است.
تردید ما این است که آیا این رشد ناگهانی زمانی که بازار در شرایط انهدام حریم شکستن کانال ۲.۸ میلیون ریالی بود و دوباره از دست داد، برای همیشه به یادماند یا نه؟ آیا این روندی بوده که باعث سقوط دوباره بازار سهام شود و به خط تهدید حریم ۲.۸ میلیون ریالی برسد؟
در این حال، شاخص هم‌وزن روز جمعه نیز ۱۷۲۰ واحد کاهش یافت و در عدد ۸۰۴ هزار و ۳۰۱ واحد ایستاد. گرچه با این وجود بازار در روز جمعه، تعداد سهام مثبت، ۱۰۲ عدد و تعداد سهام منفی، ۱۸۸ عدد بود و تعداد خریداران به ۵۳ هزار نفر رسید.
اگر چه بازار در روز جمعه به‌طور کلی ۰.۳۵ درصد کاهش داشت، لیکن تعداد معاملات در این روز به حدود ۴۷۳ هزار فقره و ارزش آن به حدود ۱۰ هزار میلیارد تومان رسید. در بین نمادهای پرتراکنش نیز باید به فولاد، فملی و شتران اشاره کرد. همچنین از نمادهای پرتراکنش می‌توان به آلومینا، غانیزان و وبملت اشاره کرد.
اما مهم‌تر از همه، شاخص فرابورس ایران در روز جمعه نیز ۴۰ واحد کاهش یافت و به ۲۴ هزار و ۵۵۱ واحد رسید. در این روز نیز تعداد معاملات به ۲۷۲ هزار فقره رسید و ارزش آن رقم قابل توجه ۶۹۸ هزار میلیارد تومان بود. نمادهای پرتراکنش در فرابورس نیز آلومینا، غانیزان و وبملت بودند.
لیکن کجاییم و چند روز دیگر تمرکز داشته باشیم؟ آیا غیر از سال گذشته، چند گردهمایی بیشتر نیز در تالار بورس به این سماجت و توجه بیسار هم نمی‌توانيم انتظار داشته باشیم و برای قرار گرفتن در کالبد این روش تردید نیز داشته باشیم.