**جشنواره «تصویر سال» پرتلاشانه تلاش میکند که خلاقیت و فرهنگ را در سراسر کشور پخش کند**
در وسط شهر تهران، مراسم جشنواره «تصویر سال» برگزار شد که به هر کسی که در محوطههای هنر، فرهنگ و رسانه حضور داشته باشد، تعلق داشت. از آنجایی که این رویداد در تلاش برای پخش فرهنگ و خلاقیت است، ارزش اول اهمیت آن تبدیل شدن به یک رویداد دولتی و ملی است. پیشرفتهای چشمگیری که در این جشنواره مشاهده شد، نشان میدهد که آنها در حال فراتر از پتانسیل کشور پیش میروند. برای مثال، نگرانیهایی که در اینخصوص وجود دارد این است که حتی با وجود نمایش دادن هزاران اثر هنری، STILL دولتها بهطور هماهنگی های لازم را باهم دراینخصوص رقم نزنند، بلکه از کیفیت آثار بهاورهایضافهً میتوان گفت که کاهش طرحهای چنین رویدادهایی در سالهای اخیر بیشتر نشاندهنده کمبود انگیزه در سیستم دولتی است.
در این مقال، به جزئیات مهم این جشنواره خواهیم پرداخت. برای این منظور، ابتدا لازم است که به بخش خلاق و هنری جشنواره اشاره شود. به مانند بسیاری از رویدادها، هنرمندان جوان به عوامل مهمی همچون موبایل، عکس گرفتن، و پیشرفتهای آموزشی نیاز دارند. خلاقیتهای هنر آنها توانسته است از طريق فيلم کوتاه های موفقی که با ابزارهایی بسيار ساده همچون موبایل شکل گرفته، نشان دهد که توانایی خلاقیت را هر جا و هر کجا هم که باشد دارند. در همین راستا، انتظار میرود هر چند رویداد قوانینی سختگیرانه وضع کند، اما در همان حال باید در کل زمینه اجازه خلاقیت را بدهد تا با نسل های آینده مشکل دیده نشود.
ظرفیت نمایش داده شده در این جشنواره، از نظر تعداد و کیفیت، از تمام وجود استعدادهای چشمگیر در کشور خبر میدهد. تفکری که طراحان این رویداد برای ایجاد نگرش متفاوت درمورد محیط زیست دارند، مسیر ممتازی است که برای تحقق آن علیرغم پتانسیل کم آن و به وفور مواجه میشویم.
درعین حال اگر در این رویداد راجع به محیط زیست سخن گفته میشود، بشدت باید با انتقادات زیادی روبرو شویم. هنرمندان که توانستهاند محیط زیست را رو شناختاری آمیخته باشند، یکی از مهم ترین راه هایی است که این اندیشه را درمیان ملت نمایان میسازد. در بهترین حالت میتوانیم بگوییم طرح های دیگری از اینطور هستند که میتوانند اینها را بشکافن تا مسائل پیچیده تر حل شوند.
افیبILITY فقط پایان این مشکل نیست، تا حدودی به وجود یک نگرش ملی مستقل با هنرمندان درجه بالا هستند است که هنوز در این کشور به آنها توجه مناسبی نشده است. با توجه به اینکه یکی از اندیشه های اصلی «تصویر سال» نشان دادن حضور بصری در تمام مراحل یک وقوع در society و همة کنون گرفته است، کمتر امکان تصور برای اجراء آن پیدامیشود. با وجود هنرمندان هنردوست توانا آن باید از قابلیت و توانایی این نسل بهرهمند شویم. برای زمانهایی که از مشترکین برای اجرای و حضور فعالی در این رویداد میزایست، از این مثال میتوان به این نکته اشاره کرد که هر کسی که بصورت فعال و درحد بالای ظرفیت بالقوه جامعه، به وجود یک نظام هنری کمک کند، حتماً باید آزادی عمل و خلق خلاقیت را داشته باشد.
با وجود این بود که هنرمندان از به وجود آوردن یک آلترناتیو به جای تمرکز بی حد و حصر برای سختگیری استفاده نکنند، انتظار میرود «تصویر سال» با صرف نهایت تلاش و تنوع هرچه بیشتر به وخیمی وان از انتقادهای فرهنگی آن برسد.
در آخر هم اینکه اگر توانستید خوشحال ما نیز خواهید بود.