اکرم السادات حسینی، مدیر گروه سرود آوای حرم و مدیر سرای محله حر درخصوص تشکیل این گروه و ساخت سرودها گفت: از زمان شهادت حاج قاسم سلیمانی گروه ما تشکیل شد، سپس دختر خانم ها عضو گروه شدند و فعالیت خود را شروع کردیم، یک الی دو سال اول در مسجد فعالیت می کردیم و سرودهایی که اجرا میشد از سرودهایی بود که قبلاً اجرا شده بودند و ما آنها را بازخوانی می کردیم. بعد از دو سال گروه گسترده تر شد و ما ساخت کارهای تولیدی را شروع کردیم. برای سالگرد شهادت حاج قاسم سلیمانی یک اثر را در استودیو بازخوانی و ضبط کردیم و در همایش دختران حاج قاسم ، گروه سرود ما آن را در استادیوم آزادی اجرا کردند ، اکنون نزدیک به سه سال است که خودمان کارها را تولید می کنیم؛ یعنی آهنگسازی و شعر را سفارش میدهیم و در استودیو ضبط می کنیم.
او ادامه داد: در حال حاضر حدود ۱۴ الی ۱۵ کلیپ از کارها را ضبط کردیم. امسال و پارسال در پیاده روی اربعین تعدادی از بچه ها را بردیم که در مسیر پیادهروی در موکب ها و در شهر نجف و کربلا اجرا داشتند و یک سفر هم به کرمان رفتیم که دو اثر برای حاج قاسم و شهدای کرمان ضبط کردیم.
حسینی، با اشاره به گسترش تولید سرودها در چند سال اخیر گفت: با توجه به اینکه برادرم کار آهنگسازی می کند من هم به این سمت آمدم . در سال ۷۳ که دیپلم گرفتم وارد آموزش و پرورش شدم و در سمت معاونت پرورشی مشغول به کار شدم و ناخودآگاه در این مسیر قرار گرفتم و به سبب کارهای زیادی که در این زمینه بصورت تجربی انجام داده بودم، بعدها آن را حرفه ای تر دنبال کردم و به عنوان مربی فنی به من ابلاغ دادند. فکر این که گروهی مستقل داشته باشم در ذهن من بود و دختر خانم ها هم خیلی علاقه مند بودند ، به سبب اینکه مسجد ما هم یک گروه سرود پسرانه داشت، تصمیم گرفتم این گروه را تشکیل دهم و بچه ها هم بسیار استقبال کردند . البته بعد از سخنرانی مقام معظم رهبری که فرمودند سرود مانند هوای بهاری حال آدم ها را خوب میکند و باید بعنوان ابزاری برای فرهنگ سازی استفاده کنیم و با توجه به صحبت های ایشان به این سمت آمدیم و کار را حرفه ای تر دنبال کردیم.
حسینی، با اشاره به اینکه یک سری آسیب ها سبب تخریب سرودها در کشور شده است، بیان کرد: یکی از این آسیب ها، بحث مداحی سرود بوده که در میان گروه های سرود بسیار گسترش پیدا کرده؛ البته چند کار اول خوب بود اما با گسترش آن شاهد استفاده ابزاری از بچه ها هستیم که پول های کلانی هزینه میشود و معلوم نیست این پول ها به جیب چه کسانی میرود. برای مثال ده الی دوازده دختر یا پسر بچه را با یک مداح همراه میکنند و در کلیپی که ساخته میشود بچه ها کاملا در حاشیه هستند و فقط زیرصدایی از آنها پخش میشود ، کار اصلی را مداح میخواند و انجام میدهد .
وی افزود: از طرفی برای ضبط کلیپ ها چند آیتم را در نظر میگیرند و وقتی میخواهند بچه ها را انتخاب کنند، می گویند فقط کوچکترهایی که صورت خوبی دارند، حضور داشته باشند و این کار اصلا درست نیست ، یعنی اگر بچه ای صورت زیبایی ندارد باید کنار گذاشته شود ؟ موضوع مهم دیگر این است که برای انتخاب بچه ها می گویند فقط بچه های کوچک ( ۵ الی ۸ سال) باشند، بچه های که از سن کم در گروه سرود ما بودند و در تمام اجراها و کارهای ما حضور داشتهاند را در اوج چهارده پانزده سالگی و در اوج نوجوانی حذف کنیم که از نظر کار تربیتی و فرهنگی کار درستی نیست و این یک فاجعه برای آن نوجوان است که از یک سنی به بعد او را رها کنیم و دیگر در کارها از او استفاده نکنیم.
حسینی در پایان اضافه کرد: متاسفانه برخی گروه سرودها که به نهاد یا سازمانی وصل هستند، روی اعتماد مردم موج سواری میکنند و هر بلایی میخواهند بر سر سرود می آورند ، امروز سرود از شکل و شمایل اصلی خود خارج شده است . حرکت و فرمی که به برخی از سرود ها میدهند ، مخرب است و گاهی تبدیل به رقص میشود. این گروه ها کارهای پلی بک خود را با مبالغ زیاد به جاهای بالا می رسانند و گروه های که مثل ما با زحمت کار تولید میکنند و از جیب خود هزینه میکنیم متاسفانه دیده نمیشوند . البته باید نظارتی بر این کارها باشد تا گروه های خوب که تلاش می کنند ، دیده شوند.
گفتگو از : مینا قنبری
source