دیباچه – معصومه شمسینی غیاثوند: صمد طاهری، متولد ۱۳۳۶ در آبادان، نویسنده مجموعه داستان کوتاه «آن پریزاد سبزگوش» موفق شد با این اثر در هفدهمین دوره جایزه ادبی جلال، برگزیده نهایی بخش داستان کوتاه این دوره باشد. این نویسنده معاصر ایرانی همچنین در سبک رئالیسم در یازدهمین دوره جایزه جلال برای مجموعه داستان «زخم شیر» شایسته تقدیر و در بخش داستان کوتاه جایزه ” احمد محمود “، برگزیده این بخش شد؛ ” طاهری”، جزو نسل سوم داستان‌نویسان ایران است و نوشتن را از سال ۱۳۵۳ آغاز کرد، اما از سال ۱۳۵۸ و به‌سبب آشنایی با ناصر زراعتی و با انتشار اولین داستان خود به‌نام «گلبونا در جُنگ فرهنگ نوین» به‌طور جدی وارد عرصه داستان‌نویسی شد.
صمد طاهری، نویسنده مجموعه داستان کوتاه «آن پریزاد سبزگوش» در گفتگو با ” دیباچه ” درباره ساختار روایتی در داستان‌هایش و اینکه چه ویژگی‌ای در آن وجود داشت که توجه داوران جشنواره جلال را به خود جلب کرد، گفت: هنر، به طور عام و ادبیات داستانی به طور خاص، با عواطف و احساسات انسان‌ها سروکار دارد. نفوذ به عمق عواطف انسانی کار اصلی هنر است و هرچه این نفوذ عمیق‌تر باشد تأثیر گذارتر خواهد بود؛ لذا تا سوژه‌ای به عواطف من چنگ نزند، سراغ نوشتن آن نمی‌روم. شاید این نفوذ در عواطف انسانی در داستان‌های من آن قدر عمق داشته که داوران را تحت تأثیر قرار داده است.
نویسنده کتاب «سنگ و سپر» تصریح کرد: ادبیات داستانی امروزِ ایران بسیار امیدوار کننده و شکوفا است؛ در دهه‌های چهل و پنجاه شاید تنها نام هفت تا هشت نفر نویسنده درجه‌یک را می‌توانستیم ببریم، اما حالا می‌توانم ۳۰ الی ۴۰ نفر نویسنده درجه‌یک را نام ببرم. نویسندگان نسل چهارم که الان سن‌شان زیر پنجاه سال بوده و همین‌طور نویسندگانی که الان سن‌شان زیر سی سال است نویسندگان نسل پنجم هستند، از این دو نسل، کار‌هایی خوانده‌ام که غنای تخیل‌شان من را شگفت‌زده کرد. این نویسندگان از نسل‌های گذشته بسیار باسوادتر از جهت شناخت مؤلفه‌های داستانی و کشف جهان‌های خیال‌انگیز اینترنت و فناوری جهان دیجیتال هستند.
نویسنده مجموعه داستان «زخم شیر» افزود: نویسندگان جنوبی مثل “صادق چوبک ” و ” احمد محمود” ، فضای داستان‌هایشان در محیطی رخ می‌داد که تا حدود زیادی برایم آشنا بود و با شخصیت‌های داستان‌هایشان همدلی می‌کردم و نخستین داستان‌هایی که در دوران جوانی نوشتم، متأثر از آثار این نویسندگان بود. به نوشتن داستان کوتاه علاقه بیشتری دارم و ذهنیتم بیشتر کوتاه‌نویس است. اما به نوشتن رمان هم علاقه‌مند هستم. بعضی از نویسندگان بلندنویس مثل ” محمود دولت آبادی ” یا ” محمدعلی افغانی” یا ” مدرسی ” یا ” صفدری” و بعضی از نویسندگان هم کوتاه نویس، مانند هدایت، چوبک، گلشیری، صادقی، حیدری یا عبداللهی هستند.
نویسنده «گلبونا در جُنگ فرهنگ نوین» درباره آخرین اثری که به نگارش آن می‌پردازد، گفت: بیش از دو سال است که روی رمانی کار می‌کنم که طرح اولیه‌اش سوژه داستان «آن پریزاد سبزپوش» است؛ یعنی مهاجرت جمعی از هموطنان به سمت جنوب به منظور یافتن کار در صنعت نفت آبادان، در قحطی بعد از شهریور ۱۳۲۰ و اشغال کشور توسط قوای متفقین در جنگ جهانی دوم است. چند داستان کوتاه هم نوشتم که باید تعداد دیگری نیز به آن افزوده شود تا به شکل مجموعه داستانی قابلیت انتشار پیدا کند. به روند داستان‌نویسی در ایران خوشبین هستم و آثاری از نویسندگان نسل سوم، چهارم و پنجم خوانده‌ام که نویسندگان نسل اول و دوم خوابش را هم نمی‌دیدند.
انتهای پیام/
source