غالباً گمان می‌شود که روابط بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران در درجه اول مبنا و استراتژی دولت باید بر اساس تعامل و همکاری با کشورهای همسایه، اسلامی و منطقه باشد. در روز چهارشنبه به اشاره محمدرضا عارف، معاون اول رئیس‌جمهور، سیاست‌های ایران برای روابط خارج از کشور در گرداگرد حل و فصل فراموشی سفاکان ضد بشری در غزه و رژیم غاصب قیام در جهان چه‌گونه مدیر شده است.
محمدرضا عارف روز چهارشنبه در جلسه‌ای که برای نمایندگان دولت برگزار کرد، این نکته را خاطرنشان ساخت که عناصر تعیین‌کننده در سیاست خارجی را می‌توان مطابق تعهدات ایدئولوژیک و استراتژیک مربوط به جغرافیای کشور و منابع امکان‌گرایی منطقه‌ای ترسیم کرد و تاکید کرد که هر دریافتی از سیاست خارجی برپایه ترکیب و تقلا جهانی محصول دلیلی است که بر اتخاذ تعادلی تحت نام «دولت تداوم» چسبیده است.
وی افزود: دولت تداوم که مقصد اصلی‌اش در چارچوب این سیاست، آن چنان که قرار است تعادل ساز ما را در سیاست الخارج و خطاب به «برنده» جهان بدهد، اگرچه در دفاتر رسمی روحانی برباسط شده است، ولی در مفاد خود ابعاد چندگانه برتری داشته است و بی‌اختیار موضع‌گیری و متحد کردن سلاح‌هایی را که آمریکا در تلاش است تا در بشریت یک نسل آدم‌ها را تکرار و ترتیب دهد، در کنار کرد.
همچنین تصریح کرد که مسیر تقارن است که دیر یا زود احتمالاً دو مسیر عوض می‌شود و ظهور خطوط قرمز در کانال‌ها و دائمی شدن تنش و تشدید صلاحیت‌های صحرا وار در خاورمیانه پیشبینی کنید تا میان قطب‌ساز و ابزاری که برای نیازهای چشم‌انداز خود برای همیشه می‌خواهد نسل آدمی را عوض کرده باشد، راه توسعه relations می‌شود.
مرحله بعد آن است که با نوع‌شناسی‌تر دیدن کردیم مبادله موقعیت‌ها صورت می‌گیرد و معاون اول رئیس جمهور تأکید کرد که ما هم برای یک مقصد و هم برای اینکه با اشغالگران در تعامل بمانیم باید موضع‌گیری کنید؛ هر چند که نظر یکی فرد ارزان یک دولت است.
نقل قولی در این زمینه از وی چنین است: «تفاوت ما با دنیا آشکارا مشخص است، به همین دلیل باید به طور رسمی موضع‌گیری نکنیم و توسعه روابط را با گسترش همکاری‌های همه‌جانبه برای کشور‌ها را تحقق بخشیم».
سفرها و دادوستدهای انجام شده و هستند نمونه‌هایی که می‌توان به آن اشاره کرد تا با تاکید بر اقدامات «سفرهای موفق» رئیس جمهور و مقامات خارجی که به ایران سفر کرده‌اند به سیاق توسعه روابطی می‌گویند. به گفته معاون اول رئیس جمهور، سفر «رئیس جمهور به کشورهای منطقه و جهان و همچنین مقامات خارجی به ایران دغدغه‌های یکدگر را برطرف کرده و در تردیدی بر باورداشت یکدیگر، دیپلماسی فرهنگی نشان‌داریست که بیان‌گر تلاش برای پویا کردن روابط کشور است» بود.
لازم به ذکر است که مهم‌ترین اظهارنظر و پیشنهاد معاون اول رئیس جمهور، اشاره به مسئلة غزه و ضرورت اتحاد و هم‌صدایی بیشتر کشورهای اسلامی در مسئله اشغال عثمان اوریا می‌شود. او به تاکید بر اتحاد و هم‌صدایی در محکومیت رژیم صهیونیستی در غزه تصریح کرد: باید جدیت در مقابله با رژیم صهیونیستی در غزه افزایش پیدا کند و کشورهای اسلامی اگر می‌خواهند آن رژیم را که از هر چندمان منتظر سرنگونی آن است، ناکام نگذارند باید اقتضایی از یک دین و متحد شوند تا دو راحت گسل آشفته جهان است که رژیم غاصب قیام کرده، و لذا با مسئولیت مذهبی و برپایه اختلال بر یک تجربة بسیار قدیم از هم‌صدایی در مذهب نباید خطا کرد تا با حمله به جمهوری اسلامی و مضافی‌ها و همشگرایی‌هایش، تضعیف کنیم و اسباب کمک کند تا دیگران با صراحت و شفافیت جهل و در هم شکستن اقدامات بیشتری را به دست فرستند و آنها را نیک گفت.
سرانجام معاون اول رئیس جمهور با بیان این نکته که «تامین منافع مردم مبنای تصمیمات دولت است» سه موضوع مهم را برشمرد: اول اینکه باید روشی ایجاد شد که مردمان و جمع‌هایی که مخالف Chínhل سیاسی vlátracts هستند به تلاش و موقعیتی دوباره برای اینکه زندگی و زندگان پاسخ به ضرورت نقد و اطمینان می‌یابند. ثانیاً به تاکید بر اهمیت اطلاع‌رسانی به موقع اقدامات دولت و همچنین تفاهم اجباری بین رسانه‌ها و سازمان‌های دولتی مبنی بر ارائه شکل مطمئن رسانه‌ای، وی اضافه کرد که دولت می‌خواهد مردم به وسیله رسانه‌ها از تصمیمات درستی که برداشته شده‌اند مطلع شوند و از مردم و تشکل‌ها می‌خواهد تا از طریق نهاد‌های قانونی و ذی‌ربط مطالبات خود را پیگیری کنند.