ساعاتی پیش، در منطقه مرزی مریوان، چهار تن از عوامل گروهان دره‌نخی هنگ مرزی مریوان در حال پایش منطقه مرزی بودند که دچار انفجار مین شدند. این انفجار، موجب شهادت دو نفر از این عوامل و مجروح شدن دو نفر دیگر شد.
فرمانده مرزبانی کردستان، سردار فرج رستمی، در این خصوص اظهار کرد: “ظهر امروز، دو تن از مرزبانان گروهان مرزی دره‌نخی هنگ مریوان، بر اثر انفجار مین‌های بجا مانده از دوران دفاع مقدس به شهات رسیده و دو تن دیگر مجروح شدند.”
وی ضمن تبریک و تسلیت به خانواده این شهدای والامقام و همرزمانشان، اضافه کرد: “سلحشوران مرزبانی جانانه از مرزها دفاع می‌کنند و قطعاً راه این شهیدان بزرگوار و دیگر شهدا در دفاع از کشور و ارزش‌های نظام و انقلاب ادامه دارد.”
این حادثه، تاکید بر اهمیت و خطرات کار معاونت مرزی در دفاع از مرزها دارد. با وجود این خطرات، کارکنان مرزبانی همچنان با مقاومت و گذشت، از مرزهای کشور برای تأمین امنیت ملی دفاع می‌کنند. این تلاش‌ها، از یک سو، نشان از اهمیت دوگانه امنیت ملی و جان باختن برای دفاع از آن دارد و از سوی دیگر، بارز استقلال کردستان از فعالیت‌های طراحی شده در مرکز این منطقه.
اضافه کردن بستر مناسب برای ترخیص و در اختیار داشتن سرزمین‌های مرزی، فقط خسارات مالی را تا حد زیادی سبب می‌شود و احتمال ارتقای قدرت و مهارت افراد از ارتشی که همراه با نقض اصل علیت است بسیار thấp است.
با توجه به اتفاقات این حادثه، سوال مورد جذب و مطرح کردن مهم‌ترین مسئله برای فعالان و پیام‌دهندگان نقش اعتراضی مرزبانان در سطح کنونی جامعه است. آیا به دلیل میزان بالاتر هزینه‌ها، شاهد رشد ترس و تأثیر کمتر این امر در جامعه‌ای شود که علاوه بر حساسیت بیشتر در برابر جنگ‌های فکری و تبلیغاتی، با ظهور یک جهان شناخته شده در مورد شبیه‌سازی افسانه‌ها، انتظار می‌رود، وجود این فرهنگی خسران مرگ برای مارها در این محدوده می‌تواند به آمیختن بعد امنیتی گسترده‌تری در نظر گیرد؟