حسین آبنیکی رئیس سابق مرکز توسعه سازمان انرژی اتمی ایران در گفتگو با مهر در مورد اهمیت غنیسازی و هدفگذاری آن در صنایع پایین دستی هستهای توضیح داد که این فرآیند یکی از پایههای صنعت و فناوری هستهای است. بخشی از سوخت مورد نیاز برای این صنعت از طریق غنیسازی تأمین میشود. اگر ایران نتواند اورانیوم را غنیسازی کند، نه تنها نمیتواند سوخت لازم برای رآکتورهای هستهای را تأمین کند، بلکه صنعت هستهای کشور دچار وقفه و عدم پاسخگویی به نیازهای خود میشود.
آبنیکی گفت: مخالفت غرب با برنامه هستهای ایران صرفاً به دلیل نگرانی از عدم صلحآمیز بودن آن نیست. بلکه غرب میخواهد ایران از دست یافتن به فناوریهای راهبردی باز بماند. این مخالفت به رهنمودهای بینالمللی و برای تامین امنیت انرژی متاثر نیست بلکه هدف آن بزرگتر از این است.
او ادامه داد: غرب میخواهد پرتوهای اتمی را حفظ کند و ایران در محدودهای فراتر از مباحث انرژی فعالیت نکند. در واقع، هدف آنها جلوگیری از پیشرفت ایران در این زمینه است.
آبنیکی تصریح کرد: در این حالت غرب نه تنها مخالفت خود را با برنامه هستهای ایران بیان میکند، بلکه با وجود راه حلهای امن و تضمینی، همواره تلاش میکند ایران را تحت فشار قرار دهد و از پیگیری هدفهای خود دلسرد کند.
یکی از نکات مهم در این مطلب این است که آبنیکی مخالفت غرب را به چهار اصل اصلی مورد علاقه آنها برای غیرهستهای شدن ایران دلالت میکند که شامل عدم دسترسی ایران به سوخت هستهای، عدم امکان غنیسازی اورانیوم، عدم تحویل قطعات هستهای و عدم فعالیت در هستهای ساختن فراوردههای هستهای از رادیوایزویتوپها هستند.
اما این مسئله این نیست که کشورهای غربی منکر جایگاه هستهای ایران هستند، بلکه آنها انتظار دارند ایران در این زمینه خدمات خود را بهراحتی از دست بدهد. بدون این که ابتدا نباشند، آنها قدرت و نفوذ ایران را در این موضوع محدود کردهاند.