حبابهای هفتاد و هفت سال پیش
زمانی که از سایهها گذشتیم به شیرازهها رسیدیم و به آنها استراحت بخشیدیم تا محبتشان در دل ما جا گیرد.
در روزگار ما که دنیا از کجاهایی پر برآمد، نهتنها چیزی که در بطن روز تلختری برای ما به چشم میخورد بلکه روزهای پس از آن نیز تلخ است، به طوری که گویی روز تلخ باعث مرهمی شدن روز پس از آن شده است.
کوچههای سردمان سرما را به کلی فراموش کردند، اما روز تاریک و مهیبی که به اثرات مرگزای آن مانند انفجار فاجعهبار انعکاس پیدا کرد، روزانی که در دوران کرونا بعد از آن شدتا چراغها در خیابانها جرقهها و فلاشهایی درست کنند، یکی دیگر از روزهایی است که به به این درد تلخ به علم نینداختند.