روند سازال نقش تهران در راه‌یابی ایران به توافق‌نامه با امریکا
ایران و ایالات متحده در تلاش برای تدوین چارچوب تفاهم سیاسی پیش از نشست آتی شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هستند. این تلاش‌ها در راستای تمدید مکانیسم بازگشت خودکار تحریم‌ها (Snapback) و تعویق مکانیسم بازگشت خودکار تحریم‌ها است کهخواسته‌های اروپایی‌ها را برآورده می‌کند.
این خبر جدید نشان می‌دهد که چگونه زمینه را برای برقراری روابط lepší پیش می‌گذارد. این اقدام نشان می‌دهد که دو طرف تلاش چندانی برای پیشرفت مذاکرات انجام می‌دهند تا برقراری روابط گسترده و مفید بهتری را تضمین کنند.
تدوین چارچوب سیاسی بین ایران و ایالات متحده در هماهنگی با کشور عمان رخ می‌دهد. این تلاش نشان می‌دهد که کشور عمان از دیدگاه ایران به یک بازیگر اصلی در این روابط تبدیل شده است. امیدوارم این تحول، پیمان اطمینان و راهی برای آینده مثبت‌تر باشد.
اما چی در درون این چارچوب سیاسی چیست؟ مفسران معتقدند که این توافق‌نامه دوگانه شامل “چیزی در برابر چیزی” است که می‌تواند خواسته‌های اروپایی‌ها را برای تعویق Snapback برآورده کند.
این ایده، میانجی‌گری و با در نظر گرفتن سه جانبه بودن توافق، اجراها را در مقدمه‌ای برای مذاکرات دو جانبه آمریکا-ایران قرار می‌دهد. این اجراها، در واقع، حامل آینده روابط موثر می‌باشند و زمینه را برای دستیابی به توافق جامع‌تر با برقراری اعتماد بین دو طرف فراهم می‌کند.
در واقع، رئیس ایران در گروه بین‌المللی بحران می‌گوید که می‌تواند در هفته آینده یا آخر هفته آینده دور دیگری از مذاکرات برگزار شود تا چارچوب این توافق‌نامه را نهایی کنند. این اطمینان، نشانه‌ای از حد اعلا تعهدی است که برای دستیابی به توافق به آن می‌رسد.