بیست و سومین حراج تهران با حضور هنردوستان و خریداران و با اجرای آقای شهرام ربانی برگزار شد. در این رویداد، ۱۰۰ اثر هنری شامل ۸۶ اثر نقاشی و ۱۴ مجسمه به هنردوستان ارائه شد که در نهایت ۹۷ اثر به فروش رسید. همچنین فروش بیش از ۹۷ درصد آثار این رویداد نشان‌دهنده استقبال هنردوستان از آفرینش‌های هنرمندان ایرانی و نیز موفقیت بیشتر هنر معاصر ایران است.
یکی از ویژگی‌های قابل توجه این دوره از حراج تهران این بود که به طور گسترده‌تر به هنر معاصر ایران اختصاص داشت و بدون حضور برخی چهره‌های مطرح و تثبیت‌شده هنر ایران مثل سهراب سپهری و بهمن محصص، آثار هنرمندان جوان و معاصر نیز مورد توجه مجموعه‌داران قرار گرفت.
در این رویداد، ۱۰۰ اثر از ۹۷ هنرمند به فروش رسید که ۳۸ اثر با برآورد میلیاردی به مجموعه‌داران ایرانی پیشنهاد شد. در نهایت، ۴۰ اثر بالای ۱ میلیارد تومان فروش رفت که رکورد این دوره حراج به تابلو حسین زنده‌رودی با عنوان «اندام» به قیمت ۱۴ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان اختصاص پیدا کرد. پس از آن، اثر «بدون عنوان» از مسعود عربشاهی به مبلغ ۱۱ میلیارد و ۶۶۰ میلیون تومان در جایگاه دوم قرار گرفت.
همچنین، ۳۹ اثر بالای ۱ میلیارد تومان به فروش رفت که اثر «توپ آینه‌ای» از منیر فرمانفرماییان به مبلغ ۷ میلیارد و ۹۲۰ میلیون تومان در جایگاه چهارم قرار گرفت. تابلویی از آیدین آغداشلو به قیمت ۶ میلیارد و ۸۲۰ میلیون تومان و مجسمه «هیچ سیاه» از پرویز تناولی به مبلغ ۶ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان نیز به فروش رسیدند.
بسیاری از آثار هنری که در این رویداد به فروش رسیدند، بازتابی از trends جانبی در هنر معاصر ایران هستند. از جمله این ویژگی‌ها می‌توان به شهرت بیشتر هنرمندان جوان و معاصر، فروش آثار بالای ۱ میلیارد تومان و همچنین فروش آثار نقاشی و مجسمه به yerine طبقات اجتماعی مختلف اشاره کرد.
توجه ویژه به هنر معاصر ایران و فروش آثار هنرمندان جوان و معاصر می‌تواند بینش‌های ضروری در مورد صنعت هنر ارائه دهد. به عنوان مثال، بسیاری از مجموعه‌داران به سمت آثار هنرمندان جوان‌تر و کمتر شناخته‌شده گرایش دارند که می‌تواند بازتاب بر کاهش интерес به چهره‌های هنریWell-Established باشد. این رویداد همچنین از فروش آثار هنری به طبقات اجتماعی مختلف حکایت دارد که می‌تواند ارتباط بین هنر و جامعه را آشکار کند.
این حراج پس از حواشی مربوط به قانونی بودن فروش اثر تاریخی منتسب به رضا عباسی در بیست و دومین حراج تهران برگزار شد که جنجال‌ها را در میان هنردوستان ایجاد کرد. انجام این حراج در حالی صورت گرفت که سرپرست اداره کل موزه‌های معاونت میراث فرهنگی، لیلا خسروی، چند ساعتی قبل از آغاز حراج، به فروش آثار هنرهای سنتی که قدمت آنها به بیش از ۱۰۰ سال می‌رسد واکنش نشان داد. روز بعد از برگزاری، حراج تهران نیز واکنش نشان داد و بیانیه‌ای صادر کرد که در آن از قانونی بودن فروش اثر رضا عباسی با قدمتی بالای صد سال سخن گفت. با توجه به این حواشی، بسیاری از خوانندگان احتمالاً از جذابیت بر مدار روندهای سیاسی و هنری در ایران استفاده می‌کنند.
همچنین خوانندگان در مورد چرایی این رویداد و ارتباط بین هنر معاصر ایران و فروش آثار هنرمندان جوان و معاصر نظریه‌هایی را ارائه می‌کنند. ممکن است یادآور شوند که توجه به هنرمندان جوان و کمتر شناخته‌شده می‌تواند به کشف شایستگی‌های نوظهور در کنار چهره‌های هنری Well-Established کمک کند.
مطالعه بیشتر این حواشی همچنین می‌تواند خوانندگان را به این نتیجه برساند که فروش آثار هنری علاوه بر جنبه هنری، جنبه اقتصادی و اجتماعی نیز دارد و مربوط به ترجیحات و سنت‌ها و معیارهای جدید در جامعه است.