**ایمان و اخلاق: رکن دوستی با خدا**
از مهم‌ترین فردیت‌های انسان تحقق ارتباط با خداست. انسان اگر ارتباط روحانی و حضوری با خدا داشته باشد، دیگر وابستگی به دیگری ندارد و جهانی جز این جهان دیگر می‌بیند. آیت‌الله شب‌زنده‌دار در مجلس درس اخلاق در حوزه علمیه قم، ضمن اشاره به حديثی از امام رضا(ع)، گفت: هيچ بنده‌اى حقيقّه‌اى از ایمان ندارد مگر اين‌که در او سه خصلت باشد: دين‌شناسي، تدبر در زندگي، و شكيبايي در مصيبت‌ها و بلواها. بنده را با اين سه خصلت، هيچ سخيف‌تری به مقامی بالاتر از مقام آن نیابند.
**ایمان سرچشمه عمل و تعهدآور است**
دبیر شورای عالی حوزه‌های علمیه در ادامه به این نکته اشاره کرد که ایمان سرچشمه عمل و تعهدآور و مسئولیت‌آفرین است. ایمان انسان را وادار می‌کند تا در برابر دستورات الهی تسلیم باشد و در تمام ابعاد زندگی از برنامه‌ها و رهنمودهای پیامبران و امامان(ع) پیروی کند. در احادیث فراوان ایمان را به همین معنا تفسیر کرده‌اند. از باب نمونه، امام علی(ع) می‌فرمایند: از پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) پرسیدم: ایمان چیست؟ ایشان فرمود: تصدیق به قلب، اقرار به زبان و عمل به اعضا و جوارح.
**انسان بدون عمل خالص و صالح نمی‌تواند به مقامات عالیه دست پیدا کند**
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در ادامه به این نکته اشاره کرد که انسان بدون عمل خالص و صالح نمی‌تواند به مقامات عالیه دست پیدا کند. امام‌صادق(ع) در تعریف از عموی بزرگوارشان فرمودند: «کَانَ عَمُّنَا العَبّاسُ نافِذَ البَصیرَةِ صَلبَ الإِیمانِ» حضرت عموی خود حضرت ابوالفضل العباس(ع) را به عنوان کسی معرفی می‌کنند که از ایمان استوار و بینش نافذ برخوردار بود.
** طلاب باید منشور روحانیت را مطالعه و مباحثه کنند**
آیت‌الله شب‌زنده‌دار در پایان گفت: طلاب محترم باید منشور روحانیت را که رهبر معظم انقلاب اسلامی به مناسبت یکصدمین سالگشت باز تاسیس حوزه‌های علمیه بیان فرمودند؛ مطالعه و مباحثه کنند. اساتید محترم مانند کتاب درسی، سطر سطر منشور را با تشکیل کلاس برای طلاب، تحلیل و تفهیم و راهکارهای عملیاتی برای رسیدن به خواسته‌ها و اهدافی که رهبر معظم انقلاب اسلامی بیان فرموده‌اند، ارائه کنند.
**结论**
لازم است روحانیت و طلاب حوزه‌های علمیه در مسیر فهم و عمیق‌تر شدن تربیت دینی و تأمین زمینه پویندگی و اخلاص در عملکرد، روحانیت بر پایش ماندگار شود. اکتفا به دیوانگی و پراکندگی در مقام یا موقعیت هیچ کار روایی به ثمر نمی‌انجامد.