در آن روزهای دردناک جنگ علیه جمهور اسلامی، کیهان‌گویی‌ها و امثال آن‌ها وجود داشت و حدس زدن‌ها و مخمصه‌ها در هوا بود. اما امروز، با این که دنیا در حال تغییر است، ملت ما به خوبی دریافته است که مرزهایی ثابت است و یک جریان استراتژیک در جامعه ما وجود دارد. جریان‌هایی که در مقطع جنگ وجود داشته‌اند و بعد هم هویتشان مشخص شده است و تازه آن‌ها نیز پیشرفته‌تر شده‌اند.
در آن زمان، تمام کشورهای دنیا به ایران حمله می‌کردند. حدود ۳ میلیون اسیر در اختیار ایران بود و هر کسی می‌خواستی برایشان سرنوشت‌باوری داشته باشی، باید خطرترین کاری که در دنیا انجام شده بود را انجام می‌دادی. بسیاری از اسیران در اسارت ایرانی اسیر شده بودند.
اما امروز با این که دنیا در حال تغییر است و کشورها در رقابت اقتصادی و stratejیک با یکدیگر هستند، میلیون‌ها جوان ایرانی کلمبیا، پاکستان، افغانستان، سوریه و لبنان می‌آیند و در ایران पढَن و پرورش می‌یابند و ایران به عنوان یک مركز پرجمعیت استادیوم قدرت‌های جهانی شناخته می‌شود. ان اصلی همین است.
ولی الآن بزرگترین مشکل کشور ما در این که شبه‌ها و غیبت‌ها و تهمت‌ها را سریعاً تصحیح نمی‌کنند و آن‌ها را در ذهن مردم می‌گذارند.