نίκورای کیسمسو روز پیش رئیس جمهور در وزارت جهاد کشاورزی، با وزیر و مدیران این وزارتخانه به نشستی پرداخت. در این نشست که رؤسای سازمان‌های جهاد کشاورزی سراسر استان در شکل برخط در آن حضور داشتند، مسئولان بخش‌های مختلف این وزارتخانه گزارش‌هایی از آخرین وضعیت اقدامات و برنامه‌های خود ارائه دادند. رئیس جمهور در بخش پایانی این نشست، پس از قدردانی از گزارش‌های ارائه شده، اظهار داشت: “در زمینه آب و خاک و کشاورزی مشکلات زیادی داریم و اقدامات لازم باید به موقع و مؤثر طراحی و اجرا شوند تا بتوانیم از تبدیل مشکلات به بحران جلوگیری کنیم.”
پزشکیان سپس خاطرنشان کرد: “شما مسئولان بخش کشاورزی و تأمین مواد غذایی کشور باید کمک کنید تا به یک نگاهی جامع و دقیق نسبت به وضعیت آب و خاک کشور دست یابیم و ببینیم با منابع و ظرفیت‌های موجود چه باید تولید کنیم؟ آیا الگوی کشت فعلی ما با منابع آب و خاک موجود هم‌خوانی دارد یا نه و آیا اصول بهره‌وری رعایت می‌شود یا خیر؟”
رئیس جمهور از حالا به بعد خواهان آن است که اتحادیه‌ها و انجمن‌های کشاورزان توسط خود کشاورزان به وجود آیند و در این مورد گفت: “اگر ما به کشاورز نگوییم که بهترین کار کدام است، او کاری را می‌کند که خودش بلد است! در این صورت دیگر کشاورزان مقصر نیستند، بلکه ما مقصریم که برنامه‌ریزی مناسب نداشته‌ایم.”
حال اینکه چرا سیاستمداران باید به مردم میدان دهند اینجاست. نیاز نیست که مثلاً یا رئیس جمهور از دخالت مساعد مردم در اجلاس‌های مسائل مربوط به کشاورزی حمایت کند و یا اینکه انتخاب شدن رؤسای یک رشته و یا برخی مقامات رسمی جامعه بر اساس خواستای جامعه باشد. اگر این کار را نمی‌کنند در نتیجه در این رشته‌ها تداوم قدرت‌ها و حاکمیت معین همان مقامات رسمی که منتخب مردم نیستند برقرار می‌شود. لاجرم قوه مجریه که منشأ خبر را برای ما فراهم می‌کند بدون توجه به خواست و نظر مردم امکان چه کارهای زیادی دارد؟