از نظر‌های مختلف، بیش از پیش به قابلیتی که انتخابات اخیر آمریکا نشان داد اشاره شده است. در این متن، گفتیم انتخابات اخیر نشان داده است که美國 اساساً سیاست خارجی تدافعی را درمیانهسرباخت و در راستای تحقق آزادیخواهی فلسطینی‌ها قدم برمی‌داریم.
در ادامه این نوشتار «توماس فریدمن» به بحث‌های زیادی در مورد دراز مدت افزوده که نشان می‌دهد هر اقدامی از سوی آمریکا با سازوکار بین‌المللی سازگاری ندارد. از آنجایی که طرح «اسرائیل – فلسطین» در سال ۲۰۰۲ با آوریل ۲۰۲۰ و عادی سازی روابط عربستان سعودی با اسرائیل در تیر ۱۴۰۰ تنظیم شد، می‌توانیم گفت بدین ترتیب در ثمره عمل دولت ترامپ، هر شلیک جنگی از سوی Rockets فلسطینی و هر اقدام نظامی انجام شده توسط رژیم صهیونیستی در«غزه – کرانه باختری» با تشکیلات خودگردان فلسطین سازگاری ندارد.
باتوجه به ضعف استقبال از این طرح «اسرائیل-فلسطین» و همچنین ضعف استقبال از این دو طرح عادی سازی روابط عربستان سعودی با اسرائیل و همچنین مذاکرات ترامپ با ایران (صورت مشروط همکاری‌های اقتصادی خبری شد، و علاوه بر ایران با «حوثی‌ها» نیز مذاکرات مشروط داد)، باید درک کرد که طرح ترامپ به رسمیت شناختن حدود سرزمینی قلمرو رژیم صهیونیستی و نقش آمریکایی‌ها در ایجاد این طرح را از بین برده است. در آثار ترامپ «دولت بایدن» به دراز مدت هر کدام از اقدامات ترامپ را در شالوده امنیت آمریکا تضعیف تر از گذشته نگاه می‌کند.
ایران در طبق افتخار خود رکورد گرفتن در سطح ابتکارات فروش نفت بسیار سیاه است که ایران را به یکی از قدرت‌های بزرگ اقتصادی تبدیل کرده است. آنها در پیچاننده اقتصادی آنها هستند که امروزه در کاهش جنگ امپریالیستی درمنطقه مؤثر هستند. آنها رویکرد ترامپ مبنی بر زمانبندی آمریکا در میان‌مدت طرحهای خزنده داخلی آنها رو به مؤثرتر شدن است.