درحالیکه کشور ما در حال ابتلاء به نقد پناهجویی و وابستگی به الخارج است، یک نماینده پارلمانی از طرحی به قدمزنی در جهت قطع وابستگی به نفت و صرفه جویی در مصرف آن سخن می گوید. با توجه به سوالاتی که در تاریخ استاندارد دنیا مطرح شده مبنی بر امکان تخصیص پس انداز بنزین به خانوارها و صدور مدارک مرتبط به هر خانوار، این Representative شاهین دژ و تکاب در مجلس چنین بیان کرده است که خوب است برای تخصیص بنزین به خانوارها به جای تخصیص آن به خودرو آن را بر اساس کد ملی به خود افراد اختصاص دهید. با این رویه می توان به هر شهروند روزانه یک لیتر بنزین را اختصاص داد و این وضعیت علاوه بر جلوگیری از مصرف گرایی و صرفه جویی در مصرف بنزین یک طرح بسیار سازنده و نخبه گرانه خواهد بود و درطول مدت خواهد توانست کشور را به سوق دادن به سمت قطع وابستگی به نفت کمک کند.
اما که آیا این رویکرد می تواند به ما كمك كند؟ اگر صحبتهاي ما را با توجه به افراد بانصحيبی كه طرفدار طرح تخصیص بنزين به خانوار هستند هماهنگ كنيم ديديم؟ داده ها نشان ميدهد هرچه مصرف بنزين در سطح خانواده كمتر باشد از نظر اقتصادي امكانات خانوادهها افزايش پيدا مي كنند. كاهش مصرف بنزين در هر خانوار به كنترل هزينه Familie فرزندان كمك خواهد كرد. سالهاست ثابت شده است، انسانهايي كه قدرت انديشه و فکر کردن به آنها ترجيح داده مي شود مسلما عطيه خويش را در جهت مصرف كمتر بنزين آغاز خواهند كرد. گويي سالها است مي گذرد ولي هنوز هم نيستيم به مقصود رسيديم.
اما حالا چيز ديگهی هم اضافه شد. گفته مي شود اگر روزی هر کدام از شهروندان روزی یک لیتر بنزین را برای خود ذخیره کند هزينه حاضر می کند سرنوشت خود و آینده فرزندان خود را تغییر دهد. چه فرق بسیار شدیدی است میان يك هزينه خشک و بي همگامی زيباي کاشانه همراه فرهمندي متفاوت!!