کانال خبری انتخاب در تاریخ 13 اردیبهشت 1404 گزارش داد که ناترازی برق صنایع در کشور از ابتدای سال 1404 خود را به نمایش گذاشته است. این situation باعث شده است که نه تنها جایگاه جهانی ایران در تولید سیمان، فولاد، قطعات خودرو و… در خطر قرار بگیرد بلکه صندوق جهانی پول نیز رشد اقتصادی ایران را در ابعاد بسیار اندکی پیشبینی کند. صنایع در تلاش هستند تا با تکیه بر تجدیدپذیرها مشکل برق خود را حل کنند، اما هنوز این پروژه به طور کامل به کمکشان نیامده است و تابستان 1404 با ناترازی جدی مواجه است.
هاشم اورعی، کارشناس انرژی، در مصاحبه با انتخاب، گفت که ما از ابتدای سال 1404 با کسری برق مواجه هستیم. تقاضا در این روزها 56 هزار مگاوات است، اما امکان تأمین چنین تقاضایی وجود ندارد. اشکال دوم که شاید بزرگتر از اشکال اول باشد این است که تمام بار کسری را بر دوش صنعت میگذاریم. نه فقط در فولاد، بلکه تمامی صنایع از جمله سیمانیها نیز کمبود دارند. گفتهاند 9 اردیبهشت تقاضای برقتان را نصف کنید. عمدهی بار کسری برق در اردیبهشت ماه در همین حدود است اما تیرماه وضعیت سخت میشود.
او افزود که ما تنها بخش مولد را با کمبود برق از کار میاندازیم. صندوق بینالمللی پول هفته گذشته پیشبینیاش را از رشد اقتصادی ایران به 3 دهم درصد کاهش داد. ما عمدتاً به دلیل کمبود برق صنایعی که بخش مهمی از تولید را برعهده دارند از کار میاندازیم و این خیانت است.
وی دربارهی پیشبینی میزان ناترازی اظهار داشت که تا سه هفتهی دیگر بار سرمایشی ما حدود 35 هزار مگاوات بیشتر میشود که بیش از نیمی از تقاضای برق دچار کمبود میشود. ناترازی ما ممکن است به 40 درصد برسد. یعنی هر روز که پیش میرود کار سختتر خواهد شد و مسئولین وزارت نیرو سعی میکنند با آمار متناقض سر مردم شیره بمالند.
این کارشناس انرژی دربارهی میزان برق مصرفی صنایع گفت که حدوداً یک سوم برق کشور یا حدود 35 درصد آن توسط صنایع مصرف میشود. اگر در پیک مصرف میتوانیم 60 هزار مگاوات برق تولید کنیم، در طول سال به طور متوسط 22 هزار مگاوات آن به صنعت اختصاص داده میشود. اگرچه برخی از صنایع امکان تولید دارند اما آنقدر نیست که بتواند پاسخگوی کل مصرف باشد.
اورعی دربارهی نقش تجدیدپذیرها در تأمین برق صنایع گفت که تجدیدپذیرهایی که صنایع راه انداختهاند بیشتر حرف است تا عمل و از اعدادی که اعلام میشود، عدد خاصی زیر بار نیامده است. تابستان امسال نمیتوانیم روی تجدیدپذیرها حساب کنیم. تمامی صنایع هم توان مالی سرمایهگذاری روی تجدیدپذیرها را ندارند. صنایع از برق انشعاب برق خریدهاند، یعنی وزارت نیرو قراردادبسته که برق میدهم اما حالا خلاف قانون عمل میکنند و برق را قطع میکنند. شهرکهای صنعتی میگویند اگر شما برق نداشتید پس چرا با ما قرارداد انشعاب بستید؟
اما چرا ناترازی برق صنایع در ایران به این بزرگی است؟ از آنجایی که صنایع این کشور به طور عمده به برق آبی و نفت رو به کاهش امیدوارند، تنها راه برای آنها تأمین برق از طریق تجدیدپذیرها است. با این حال، اما هنوز نتوانستهاند این مشکل را حل کنند و تابستان 1404 با مشکلات جدی برق مواجه است.
دشواری ناشی از این مشکل برای ایران چگونه است؟ این موضوع منجر به کاهش تولید در صنایع فعال در کشور شده است. صنایع مانند فولاد و سیمان که بخشهای عمدهای از تولید را به خود اختصاص میدهند به شدت تحت تأثیر قرار گرفتهاند. افزایش ناترازی برق همچنین به پیشبینی صندوق جهانی پول برای رشد اقتصادی ایران آسیب زده است.
اما راهحلی برای این مشکل چه میتواند باشد؟ حل این مشکل به درگاه همکاری صنایع، دولت و مراکز تحقیقاتی و صنعتی افتخار میکند. برای مثال، صنایع باید بتوانند با سرمایهگذاری در فناوریهای جدید مانند انرژی خورشیدی یا انرژی باد و… بر تقاضای برق خود سودی کنند. علاوه بر این، دولت نیز باید در این حوزه تلاش کند و مراکز تحقیقاتی و صنعتی نیز باید به صنایع کمک کنند تا بتوانند برای حل این مشکل دست به یافتن راهحلهای Innovative بزنند.
نتیجهگیری
ناترازی برق صنایع در ایران یک چالش بزرگ است که برای حل آن باید تلاش کرد. این موضوع اگر حل نشود، منجر به ضرر بزرگ برای اقتصاد ایران خواهد شد. صنایع باید بتوانند در این زمینه سرمایهگذاری کنند و دولت نیز باید در این زمینه تلاش کند.