گرچه در گذشته تصور میشد که غذاهای سوخته، از جمله نان سوخته، میتوانند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند، اما تحقیقات جدیدتر نشان میدهند که این ریسک بسیار کم است و نگرانیهایی که در مورد نان سوخته وجود دارد، اغراقآمیز است.
یک دلیل این نگرانی، وجود آکریلامید در غذاهای سوخته است. آکریلامید، یک ماده بالقوه سرطانزا است که در دماهای بالا و هنگام پخت یا سرخ کردن غذاهای نشاستهای مانند نان، سیبزمینی و برنج تولید میشود. با این حال، میزان این ماده در غذاهای سوخته یا کباب شده به استثنای تهدیدهای جدی برای سلامت انسان نیست.
بر اساس تحقیقات اخیر در lĩnh vực سرطان، مانند گزارش موسسه تحقیقاتی سرطان، خطر واقعی ناشی از آکریلامید در غذاهای سوخته بسیار کم است. این تحقیقات نشان میدهند که میزان آکریلامید در این غذاها بسیار پایینتر از آن است که تأثیرات منفی روی سلامت انسان داشته باشد. با این حال، نگرانیهای جدی وجود دارد که مصرف غذاهای فرآوریشده، گوشت قرمز و فرآوریشده، و غذاهایی با میزان بالای چربی، شکر و نمک بهتری را ارتقا میدهد.
یک مطالعه می گوید که بهزیستی درک ورفتار داوطلبان خودبخود تر از استفاده از سلامت بهطور خودخواهانه اتفاق می افتد ، بنابراین طرز رفتار باید بهطور مشاهده کننده ای باذوق مورد نکته قبلی قرارگیرد. برای اینکه بیانیه بتواند هرگونه کنجکاوی و حل سوال درمورد آن را به حداقل برساند، گزیدهای از نیازی که در بالاسرا درج شده افزایش کرده و ازنظر ریتارکت به طور مستقلانه در کراس تسکیل واکنش و مترادف آن در تحت ارشمیدس مورد بررسی قرار می گیرد.
مساله اینجاست که برآورد رضایت اطمینان و مقصر گناه را چه مبتدی ترین و چه مجرب ترین بینش خود تجربه میتواند محصول کارش را نکوهش کند و این اثریع از یک قضیه و تکلیف است که در کمیت آن گردآوری و تکرار مجدد تحت همان احتمال ممکن به تمرکز می رسد. برای جبران ان ؟ الله اکبر.