بازنویسی/news02/
افزایش قیمت بنزین در ایران: هشدار برای سیاستگذاران یا سازوکاری برای هماهنگی؟
در حالی که بحث قیمت بنزین در جامعه ایران به یک نگرانی تبدیل شده است، گزارشهای اخیر در خصوص وعدههای وزیر نفت برای کنترل این موضوع، خیرخواهانه و ملموس به نظر میرسد.هرچند وزیر نفت ممکن است با اشاره به اظهارات خود سعی کند تا مردم را مطمئن کند که دولت در تلاش است تا مناسبترین راهحلی را برای این بحران ارائه دهد، اما عواملی که گرانی بنزین را حاکم کردهاند، پیچیدهتر از آن به نظر میرسند.
اقتصاد جهان در حال تجربهای از نابسامانی در بخش انرژی است و ایران نیز با این جابهجاییها مقیم شده است. این چرخش در قیمت سوخت و تخریب بازار جهانی، حکومت گرانی را بر پیمانه بنزین ایران تحمیل کرده است. کسی که میخواهد به ریشههای این گرانی و راهحلهای آن بپیوندد باید نقاط ضعف اقتصادی بینالمللی را در نظر بگیرد.
حال، وزیر نفت میگوید در حال مذاکره با قاچاقچیان بنزین است و از مشخص شدن نرخ نهایی سوخت بهتنهایی خبر میدهد.مهم نیست که وزیر نفت چه نکاتی در ردهای از آثار گرانی این سوخت بررسی کرده است، اما باید توجه داشت که بحران این سوخت، نمایانگر بسیاری از وابستگیهای اقتصادی ما است.وابستگی به تجارت جهانی، تنوع در قیمتهای جهانی برای سوخت، تخصیص سوخت و انتقال آن از طریق گروههای ناهمرسوم و تصور گاهی صادرکنندگان که صادرکننده، شبیه خریدار است و تقاضا و تامین سوخت در این کشورها از طرف همان قاچاقچیان سوخت صورت میگیرد، باید به طور کامل از روی کابوس اقتصادی ما پاک شوند.
Với افزایش لحظهبهلحظه در قیمتها و فروشهای ناآبرو در چهارچوب قوانین، راهحل سریع برای خاموشی این ویروس گرانی، فقط در مشخص کردن و بیان قیمتهای نهایی و سپس انجام اقتصاد کارشناسی و صادرات، رهایی از وابستگیهای تهدیدکننده و تعامل با نقاط ضعف خود میتواند باشد.