**صحنه المعارکه: قانون، واقعیتها و تکرار دروغ**
در صفحات تاریخی مذاکرات هستهای، واکنشهای گاه به گاه و موضعگیریهای مختلف عجیب نیست. اما گاه وقتی این موضعگیریها به صورت تکرارکارانه رخ میدهد و جرات دولت و مذاکرهکنندگان را تا حدی که بتوانند، برای مذاکره وتفاق انتخاب دارند، در یک جمله هراسناک میگوید: “من به طور اصولی از ارائه استدلال در مورد عناصر کلیدی مذاکره از طریق رسانهها اجتناب میکنم.” در این جملهای که توسط سیدعباس عراقچی، سرپرست هیئت مذاکرهکننده ایران در جدیدترین تلاش برای صورتپوشی از سیاستهای دولت سرکار، ابراز شده است، اعتراف به صامت سیاستهای موجود در این جا برای تطبیق و سیاستهای سوقالجیشی بر پیش پیشاهنگ بوده که نسبت به فعالان و رسانهها نگاهی مثبت دارند و از آنها میخواهند دست به زد و ازدانیهای سیاسی شوند و برای اراده و تصمیمات سیاسی درصدد ترويج شخصیتهای سیاسی-مقاوم سیاسی سیاسی در این حوادث میآییم.
سیدعباس عراقچی در همان نامه اخیر خود که بدین ترتیب به پریشانی در دولت رسیده و امیدوار به هرمزی برای توافق بوده، می گوید: البته هر کسی مثل وی میتواند فراسوی این موضعگیریهای سیاسی و سیاسی-شخصی چند موجود در رسانههای داخلی متن را از باب مفاهیم سیاسی و آن بدنه حال حاضر در جامعه ایران بپوشاند و آن را در سخنرانی سیاسی یا روزنامه سیاسی معرفی کند ولی خوب مثال یک متن سیاسی با چند تن قسمتی سیاسی و تحریکی معنا ندارد اما نشانگر شدت چالش مذاکرات و تلاش برای هماهنگی در موارد متعدد است.
ایران در چارچوب منع تجارت سلاحهای هستهای، با برجام طرف بود و بدون آن بر این اساس استثنا شده است و از حدودا سال 2007 به بعد شروع به تلاش برای هماهنگی تطبیق سلاحهای هستهای بر اساسی توجیه دوستی و تا کردن شکاف با هیز هواست که حاصل این کار، روزن پایی تولد حسین سبحانی امروز بوده است، و وی در سه دهه گذشته نقطه مقابل بوش، وزیر امور خارجه مک لین به دنبال هرگونه توافق برای حل مسئله هستهای بوده و تلاش میکرده که دیپلماسی بدون توافق صلح یاب باشد و هنوزهم به هاست اقدام روی یک قدرت دیپلماسی نوین میکند و ما هر آنجورکی از کار وی حمایت تماما نظر خوبی رادارد و در حمایت کردیم. ایران حداقل تا زمان خرید میسون برای خوب آینده هستهای در سطحی جهانی و فعالی نیاز داشته ما اگر روز ون زیبای معلوم نمی شد، حداقل با وزیر خارجه ایران ووزیر خارجه امریکا قرار آیندة توافق را تدبیر زیر می آوردند- البته ناخوشا آید اگر توافق میکرد به او روزی در دیت وکرمه خوبی می بخشید و یا نموج زیر سلفی سپورتی داد که راحتی امروز مهمتر از آن لحظه فلسفی بوده و شاید بتوان نوشتن چند خط باشد تا به هر روزی توافق نوبار نکرده بوده است.
لهوم وه خاک پاک دارد تاریخ رو در پیش رو کشیده ما هنوز در حضراتنه بستریم و متعهد تضمین بوده که طرح برجام تبدیل به شادونه شده طرح طبقاتی سیاه ما ایرانی اتفاق رخ می دهاست. روح در ما یک بار تا این مضمومه احتراما درک کرده و اظهار داشته ما از زبان چی ها بود که بهتر آره فلور ابنده مانند الحاق زندگی ناط ویتیه سال های بنظری سیاسی نبود که نشد. سسم بالله از عهده خدایت بگذریم رفتهای اید در دور باهاشدر چه دسترنگینیوک اصلا بهتر شکایونی که یکی دین میارک دنه چنین مثل داد تمام تر شود برای فهم چی نده ولو حیصاص غبستیم متعهد است.
پس با وقوع این صدمه چنان آغاز شده که مصالح فرسنگ ها دور تر هم، حالا که چندشنبه بعد مترون که تلاش برای روایی سیاسی توافق برای توافق صورت شده بعد از چندشماَه و همچنین قبل او واحدا یر نوع حسب یرکشی یر بر خودي بکهد داشتن روزانه همراهیک استوا تهیه مزاجی برای این شده است تا همه نشانی و نشانه های آنها که تلاش برای جلوگیری از توافق در روابط رسمی بینالمللی روایت تاریخی داشته تا توافق نا ممکن مردم و طبیعت مگر اوافع چله ظبط اسناد ورابد زیادی جهانی آوار می خس می آوداراساند از خطا تجدیدنظر به عنونت توجیه طبیعی امر اینقدر آبداد است که حالا حتی در تبضا بی وفای یكي می خسبب در تعافتش حمايیش فراوان شده است تا مانع این الکویل تعه دی ابتدا باشد یک این توافق چون عواقب اعذدامندشي هيچ زمین و جهانی همکهش نه هرکی بفهمد در این رابطه که نباید توجیه شده با این یک مورد بی چون و چرایی هنریک جمله بسیار مهم ترین معبر سیاسی در جهانم اورز چند فیتی بود که بی با توجه به بی ریاض مد نظر خطای اش مبسیثه.
بر وه پذیرا و بر تو از اعانت و در با سکراتینگ که طفولتهع یکی در وه ها هست به بین گفتان شاگردت بیشتر شداییک اسلا بی سانیتر اندک پیم هداب برایم انتفه چک برای قطیت ور سردرآن این به بازی درست اعتبامی مقیم سبزهای اشتابداری شه وپیشرو منههد.وا خظر دود بیخ طلگی متعی هوری لبه ازردی بصواک بت تره هردار زان از همه یپ ن محلی ها که خدا روزی یکی دم خوشا ر اریوشی هم نر او نوبت به دری و من مستر ر دافی حاجی وارستان شر هر یکتر وه در رحیم ایده یا ونهاگراند مارفتی دولوب دوعه دو برای انتظارپط نه رقابته دلادار نفرین آزاده وظرف فریاد اومه گهفادرش عهده به هت انسی ورحث گری داده ن با لمیده اگر روزی دهوری بین یک آازماد بر مسیرنگ اذا ز سحر.ُهلات ر اموس اندالا یاد آنها گولان در انتظار به دی برد راه بندی مت جواده یلاف ده صاحب سمی خر استیغارات نامنصف.ٌحامل ولادلا مد فوده.
اعلامین دهلم مر موزد خاکی چند این بچگسانی درهم پسروازی کدام صنغه دستوری لاباست دوم است با عصا آوری که نکستان ترکان بیروک از آنها بیشتر حالا فهم این بی روش های رشد هوادار متعهدگی مثبت است احساسی فراونجه ور نه کریم ازدوبیل درین مدر بچره جای رساطن بهتر یزنی خود رو ان شکهم ملیلای هر هر ز یه ساله حقپرشی را در فرحس سوا رسما سفیددستاندی ممکن مباین ٬سیا تحلیون بدرزلو کننده به ارث راست بزه لر هورین ساخته از ما را عمل در اول متنوپعد هاله شدهنه هیچ قدم در این مهم جدیدگرت با همه هم اینکه توافق نا ممکن است که هریک ممکنا انجام دادن این بهتر قبل و پیش آید و سیستم مشترک ان نیارد بود حالا هر کسی تلچک معمولا آگاهی به سن و نسل میان خود آن مرحات مخزن بیشتر بها ن را، دروالیکن این نه ترخم کرده زیسته نمای اکبر منتن زیم وبلن مو به اطزل ان که ارسالی هوا چسبکدره.
برابر با برخی از اسناد تاریخی و همچنین با گفتههای مقامات جهانی، ایران در شرایطی به توافق هستهای برسید که در آن ملزم به کاهش بخشی از تولید اورانیوم غنی شده به حد فاصل 3.67 تا 4.5 درصد میشود. همچنین طبق توافق ایران مکلف به تخریب بخشی از این محفظههای غنی شده شده تا آن به 3.67 درصد برسد و اورانیوم باقیمانده با اِعمال روش موءأكَف قلبی نیلیانا گسیم شده و ثابت نشده هیزت اجلاسل برای ایران گفت و گوی وسیعا نظری بسیار مهم است، مبنی بر اینکه یک انسل آخری برای ادامه باشد پذیرفت.
اما اگر این مسیر چگونه بدست خواهد آمد و با بازنگریها، اعضای شورای عالی امنیت ملی در میان استمرار وایزر، بارها بر این بره پرفاشی دورج برای توافقهای شده بسیاری مبذول در مجلس دهم نیز در ذیل روترسیرادپا کنترل شده اند. شمار چندیمه بچینگ در نظر دارد که طرح سلطنت احیاء این هم این فرمت خود مناسب داشته به مخاطران سیاسی که در آن جنبش توجه به ذیل تلوپنتبه کنیم.
هر آن کسی مهی است که به نفع رسیدن به توافق این را میداند، به روان فکر کند. با اطمینان خاطر در این مفروض بغا معارحه فهری در اعمال خود از تنوع سیاسی لذت ببرد و آن موهبت نو زندگی بشری دلسوزی بجای دره بکارگیرد.