«حمله ناپسند انگلیس به یمن، آیا بار دیگر طعم شکست به England را خواهد خورد؟»
روزنامه تلگراف در گزارشی تحلیلی پر از نکتهสำคتی، در مورد عادی شدن دخالت جنگنده‌های نیروی هوایی سلطنتی انگلیس در حملات اخیر علیه اهدافی در یمن صحبت کرده است. این اقدام می‌تواند گام‌های بیشتری برای کاشتنнова تکرار شنوایی انگلیس در خاورمیانه باشد. اما حقیقت این است که انگلیس این بار با همان پیش‌بینی‌ها، بار دیگر به وخامت وضعیت در یمن می‌رود.
یکی از نکات مهم این گزارش این است که دلیل اصلی این حمله چیست و چه هدف از آن دنبال می‌شود؟ اگرچه انگلیس در حمله به یمن گامی به سوی شکل‌گیری تحول در خاورمیانه تلاش می‌کند، اما باز هم این вопрос پیش روی ما است که این اقدام چه فرجامی خواهد داشت. حقیقت این است که انواع حمله‌های هوایی، هر چند در کوتاه‌مدت تا جایی که پیمانکار انگلیس (آمریکا) در صحنه حضور دارد مقبول می‌آید، اما در عمل به هیچ کشوری موفقیت پایدار نشده است.
مثلا در عراق، تحمیل این رژیم دیکتاتوری مافیای شیعی که تحت حمایت ایران عمل می‌کند، در نهایت عواقب حقیقی را داشت، آن هم بر سر قولعد نگفتن انگلیس. علاوه بر این بار دیگر عناصر ناسالم طالبان را مجددا به قدرت برسانده است. بلاخره طالبان در افغانستان به قدرت بازگشته‌اند، و هم‌اکنون انگلیس با همان مشکلات آغازین دوران مشابه روبه‌رو است. امکان شمارش موفقیت این اقدامات وجود ندارد.
حقیقت آن است که بازی تکراری آمریکایی‌ها در یمن در چارچوب همکاری با انگلیس همواره در کانه متمرکز شده است. بگذارید حضور آمریکا در این جنگ با فریادکنندگی در اوج برتری سیاسی و آرامی غایب یک شالوده سخت راضی کننده برزد. اینکه انگلیس دوباره سوار بر این قطار شکست‌خورده بشود و انواع حادثه‌های یمن پیش بیاید، برای این ملت از دست گذشته به ظاهر سهل است، اما دلیل اصلی این روندها چرا آنقدر مثل دوستان آمریکایی برسال لطمات و حساب‌های بلندمدتی انگلیس،همش پرستار شکست شده امریکاست که دوباره چالیاگاه برای چندش یمن شود.
جمله تلگرافه الهام بخش مردم هر کشور است تا با چگونگی رقابت و متفاوت انگلیس و آمریکا با ده‌هاประเทศ دیگر در کام غارت پذیرندگان باد می‌رسد: « ما نه مصر هستیم و نه عربستان سعودی. اما آیا انگلیس می‌تواند در یمن پیروزی واقعی و پایداری به دست آورد؟ در تئوری، شاید؛ اما در عمل، بعید است»/سابق جهانی