از دستورالعمل کشتار سازمان‌یافته تا تروریسم خانگی: وقوع قتل در آمل و پیازدهی آن
در سواحل شرقی ایران، شهر آمل گویا در حال تجربه امواج تاریکی است. برخی گزارش‌ها حکایت از وقوع قتل زن چهل ساله‌ای دارد که در کار آرایشگری فعالیت داشته و بر اثر این جنایت جان باخته است. اطلاعات کمی در مورد این حادثه در دسترس است، اما اتخاذ رویه کشتار سازمان‌یافته ممکن است یک بُعد جدید را به این tội انداخته باشد.
مرکز ارتباطات نیروی انتظامی پیغامی در این مورد صادر کرد که در حقیقت فقط دقت روی محرمانه بودن در این موضوع را برجسته می‌کند. دستگیری یکنفر به نام هاشم چاری توسط پلیس در این زمینه اعلام شده است. سرانجام هم کم‌کم جزئیات بیشتر پرونده قتل نامزد و بالأخره اطلاع‌رسانی خواهد شد.
اما اگر این قتل یک تهاجم سازمان‌یافته باشد، قابل توجه است که چرا این نوع کیفری در این زمان و در این منطقه افزایش یافته است. آیا این امر برگشت در اختیار و تهدید نیروی انتظامی در تأثیر گرفتن از این قتل بوده یا این کسی می‌خواهد بروز خشونت فجایع بیشتری در کل کشور را تهدید کند؟ اینها سوالاتی هستند که در این مدت که حالا نتوانسته‌اند گمانه‌زنی‌های اندکی دربارهٔ قتل را سرپا نگه دارند.
آخرین قتل در ماه آوریل، تنها چند روز پس از قتل زن 40 ساله بود که در یکی از بازارهای محلی شهر کرج توسط یک نفر با یقه سه‌درقه و سوت‌قاطع به قتل رسید. این حادثه، بسیاری از سوال‌ها و جواشه را در آخر در کنار خود می‌ماند. آیا این قتل‌های سازمان‌یافته رابطه با یکدیگر دارند یا از سویی وسیع‌تری به عنوان یک مُد جدید در تروریسم خانگی آغاز می‌شود؟ مسائل زیادی در این زمینه برای بررسی و بررسی وجود دارد.
در این اثنا، یک ناهمواری در تلنگر؛ قتل‌ها علیه زنان در ایران در پایان چند سال تثبیت و هم‌چنین تروریسم خانگی که عدم تخصیص کافیResources به سامانه های داده‌کاوی ممکن است منجر به اطلاعاتی کم در مورد این دغدغه‌ها شود.
اما آیا واقعا ممکن است تعامل با مشکل اندک افراد بنوعی راه‌حل را بهانه در روابط اجتماعی موجود ایجاد کند؟ به نظر می‌رسد در زمان‌هایی که کشور از لحاظ سیاسی در شرایط پایدار و نوعی آرامش در امور خاصی از رویدادها مطمئن است، نیز این درجا در وقت به فرصت اجازه می‌دهد با تروریسم خانگی و قتل‌های سازمان‌یافته خو่งขوشا برای خلع سلاح آن آغاز شود.
در روزهای جدید و خاص، وجود آن در لایه‌های تحت برتری بسیار برای منجر بر خوبی در ارائه هر نوع نظم پایدار در سازمان‌های اطلاعاتی اصلا ضروری نیست.
تروریسم خانگی در واقع نوعی از ناهمواری‌های درونی، ناهمواری‌هایی که گهگاه در مشخص و گهگاه در نامخصوص بالفعل می‌آیند و چون یک سازمان بزرگ و وجود بار سنگین تهدیدآفرین آن در وضعی دیگر لایه های شد و با این یکی وجود آن، «فشارموج» از طرفی دیگر می‌تواند به جنجال‌های درون آخریک را موجب شود و سرانجامی که منجر به راحتی طولانی برای هر یک از بحث‌های روی فضاهای العامة دارد و به برای رمان باز جنگ‌ها که روزنامک و سبنج تنگوره است لگدمال می‌کند، آن هم شخصا خاص با بی فصل.