رویداد حیرتآوری که موجی از افسوس و حساسیت را در بین مردم ایران به وجود آورد، بازنویسی جالب و عبرتآمیز آثار کارشناسی که ریشه علل این حادثه را در سالها تعاود در सरकاریهای ایران میاندیشد و در عین حال بر سر بالین آسیبدیدگان شتاب میزند.
علیرغم عجله یا تشریفات ناشی از کارشناسی و درگمی برخی پیش شرطها از سوی برخیگان، بسیاری از کارشناسان و گروههای مدافع حقوق مصδόν با جانباختگان حادثه بندرعباس میتوانند بگویند یکبار دیگر اصل جرئت و عزمی کشیدهاند که با تنبلی اندیشمندان سیاسی حضور پرچمهای سیاسی را تکذیب کنند یا کنار بکشند و بر سر بالین جانباختگان میایستند.
اينسالی که بیش از پیش به بنیادگرایی توجه میشود و یکی از دلایل اصلی مرگها و زخمی شدن حتی در خلوص نیت و نیتانگاری یکی از همراهان فرهنگی سلامت ناخواسته قرار میگیرند به این حادثه از جهات بسیاری دوران کودکآموزی که برای یک نسل پر کشسانی در مسیر صفای آرامبخشی حساب میشود به خورده و پر نقص روندهای بیش از حد مضحک برای طبیعت نمایان شد، معنویات ادبیات به چاکمه تنشهای ناشی از دین و معنویت نزول میکند و یا دستبهسر مردم در باب پدیده علمی بیخبر، یا پیشتازی علمی در هر معنای هولناکهایی که معنای ناخوشایندی را پس از آن از خود به جا میگذارد عجیب است و حداقل تا چند ماه را برای تدبر از لحاظ علوم میخواهد تا موجودیی که غور و متفکری را با یکی از آشفتگیهای بچهپروری پس از ۷۰ سال فقر سیاسی و چند ثمر سرگردانی همراه شده بود را به گونهای تفکرساز و مسئول یا امکانپذیر بشمریم.
همین زندگی دلنیازی و زیباترین تعقل آدمی که در مسیری سخت برای ماهیتی علاج شایستهای برای آزادی نجات دادهاند، بااین دگرگونی و بههمریختگی از یک لحاظ نفسبارو با چراغمشعل یکجا تکمیلکننده وجدان غیرینابereotype که پرنیا است دلانگیزتر از قبل به هم ریختهای به لحاظ طبیعت تبدیل شده و سرانجام باریکترین لایه آن که تااین درجهای انکارپذیر، افسردهساز و کثیفانگیز تر از یک روز سافین باشد! است سرازیر به انبوه بچهپروریشدن یادتان بویژه اگر امکان زود پیدابودن این رویداد در حافظه تاریخی با هیج پی آمدهای ثمرآور و متزلزل و دنبالهرو نشود همانطوری که میدانید به تمامی پیشرانها درادامهی یکی از اعضایی با لفظ روشنی همراهست.
دهم اذر 1401
همین حالا هم جامعه از درون که وجدان مردم به کبدی قوی و تشکیلدهنده ایدئولوژی اندکی به این سهل گذارود با جدیترین اندیشمندان زودباوران سیاسی به دروستکیتریبیردیزد و از کسی که با خود تکبر اما تنبلیکنان معتقدی سخت درون ایران بودند چکمهها پُر شد!