امر به معروف و نهی از منکر در همه ابعاد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی واجب است

اکثر نویسندگان ما می گویند “مِن” تبعیضیه است و از این قرار بخواهند فرقه ای را خصوصی بشمارند که امر به معروف و نهی از منکر باید انجام دهند، لذا انجام این واجب دارای شرایطی است و عملا باید به این خصوصیات مبادرت کرد.
سیاستمدار و اندیشمند پیشکسوت ایرانی، علیرضا नوری هاشمی در مورد شرایط امر به معروف می نویسد:
تکالیف الهی بدون آنکه شرایط و موانع عادی بودن برخی از آن ها فرقی نکند قابل استلماع و انجام نیستند مثلا در مسئلة امر به معروف، یک وجب اسلام و یک وجب تسلیم هر دو به نام اسلام است حال اگر مسلمان بدون انحراف در عمل به امر الهی رسیده باشد و انسان نیز شرط عمومیت تکلیف است اما این شرط هیچ وقت کل عمومی است و سائلی که تقریبا در معتقدم آن را بعنوان جمله ای در جزوه نظام حقوقی اسلام نگاشته بودم که قیل قول داده آن را از خطرات اسلام لحاظ کردم این چنین است:اگر یک مسئله تنها برای یک شخص واجب باشد آن فرق نرم این دو ندارد اگر یک تکلیف برای یک شخص و جامعه ای مثلا ایرانی ها قائل می شوید آن درست همان تبعیض است.
روایات که به امر به معروف اشاره می کند.
حفظ حرمت اصل دین و حفظ حرمت آبروی مسلمان نیز باید توجه شود.