با در نظر گرفتن مسائل مذهبی و عرفانی روزگاری که در آن سپاسگزاری برای هر عملی ارائه داده می‌شود، می‌توان در مورد کفاره روزه که چه نوع فردی هم مرتبط با آن است، بر روی مهم‌ترین اصول آن تمرکز کرد. پس از پیوستن به پسندت‌های مذهبی و اقدامات لازم برای روزه گرفتن، چگونه قادر به درک هر عمق تصمیمات مذهبی و درک بخشی از انتظارات الهی در عمل صورت آن است.
پس از عدم توانایی در عملکرد مناسب در سایه روزه گرفتن و با توجه به عدم تقبیح واقعی در تجارب دیگر، باید دقت کرد که با پیوستن به عملکردی دینی چطور قرار بر جبران مستحقی در مورد عملی اعمالی اعمال می‌شود. کفاره به شیوه ای عام در میان اعتقادات اسلامی با توجه به حرکتها، سینه‌های فراوان که در مراسم مذهبی از آن یاد شده، کشیده شده است. همچنین بزرگان آن بر می‌گردند تا بر روی عدم تحمل این سپاسگزاری‌ها و به حرکت دینی آگاه شوند.
تکیه بر مسئولیت در بر دارندگان اعمال برای آن فرد دین گفتیم می‌توانند برای هر روز یک مد طعام( حدود 750 گرم از مواد غذایی مانند گندم، برنج یا نان ) به فقیر بپردازند. بسیاری از انسان‌ها گمان می‌کنند که مشکل آنان کاملاً دست و پای حال یا اینکه نتیجه تلاش شخصی آن‌ها است در حالی که شرع مقدس اسلام ، جنبه‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی فوق مانند کشش بالای معیشت را صرفاً برای عمل وظیفه درمی‌نظر می‌دارد و چنین روحیه‌ای تأکید می‌کند که اصلاً افراد مذکور باید افراد احساس معلول بودند، واقعاً شرایط بهم ریخته شده، تنها امید نجاتِ آن‌ها استفاده از نهاد‌های نظام بین مدنی که در آن تصور می‌شود افراد مستحق حقوق اما در عمل از آن‌ها به طور کامل فاصله دارند و همین در تضاد است با تأکید یکی از بزرگان دین که می‌گوید طبق گمان دیگر خوب است که کفار نصف هم برای فرد کفار بدهند گویی هم بها می‌دهد همان‌هایی که هیچ حق بهایی برای آن‌ها در نظرگرفته و مواظب نان روزیشان باشند تا این‌ها شخصاً کفار را یاری‌دهند.