**توافق آتش‌بس پرتنش در دریای سیاه: آیا جنگ نسل‌های آینده است؟**
توافق آتش‌بس در دریای سیاه که پس از سه روز مذاکرات فشرده و به توافقی موقت برای آتش‌بس میان دولت آمریکا، اوکراین و روسیه منجر شد، به رخ پیچیدگی چالش‌های موجود در این منطقه بروز داده است. در روز سه‌شنبه، دولت آمریکا اعلام کرد که به توافقی موقت با اوکراین و روسیه دست یافته است تا درگیری‌ها را متوقف کرده و امنیت کشتیرانی در دریای سیاه را تضمین کند. اما آیا این توافق می‌تواند زمینه برای صلح کامل به وجود آورد یا دیگری اجاره زمینی به جنگ برای جنگ‌های آینده است؟
**ضرورت توجه به امنیت مسیرهای کشتیرانی در دریای سیاه**
روسیه در ضمائم توافق، اجرای سهم خود از این توافق را برای باز کردن مسیرهای کشتیرانی در دریای سیاه با رفع تحریم‌های بانک کشاورزی روسیه و سایر نهادهای مالی فعال در تجارت غذا و کود یکی دانسته است. درحالی‌که آمریکا تضمین داده است که به روسیه در بازگشت به بازار جهانی صادرات کشاورزی و کود کمک خواهد کرد. این نشان می‌دهد که هر دو طرف در تلاش برای حل این چالش هستند، اما به نگاهی اگر به تاریخ‌هایی که پشت این چالش‌ها می‌چرخد، کنتفرس می‌رویم قطعاً سال‌های دهه ۱۹۹۰ و.setUpطلق‌های اتاق فکر ابعاد جدیدی به توافق کنونی اضافه می‌کند.
اما این سؤال نگران‌کننده در ذهن می‌ماند که آیا این توافق می‌تواند جلوی صلح کامل را نگه دارد؟ زلنسکی در این رابطه به خبرگزاری اینترفکس گفت: «احساس می‌کنم این توافق بیشتر به نفع دشمن است.»
در این شرایط چه کاری باید کرد؟ در مطلبی که دیروز منتشر شد، ما خاطرنشان کردیم که اگر به نحو تلافی‌جویانه‌ای به این چالش رو آوردیم، بیش از پیش در معرض خطر شکاف یک مسئله این‌چنین پیچیده می‌افتیم. با این‌ها یک فکرسازی از نظر ما این است که چگونه می‌توانیم صرفه‌جویی در یک عامل هردو طرف را نیز به ذهن ما بکشیم. به طوری که پس از کژ تمام مباحثی که دارد را نیز در آینده گفتگو‌های ما به آن منجر شود و با مسیر رو به راهی آغاز شده، به یک مذاکرات عمیق‌تر به‌سمت یک کنوانسیون برویم.
با این تفاسیر امروزه به برتری تفکر در جهت احتمال وقوع جنگ مهم است یا ممکن است این‌قدر از اهمیت تری برخودار باشد که به نظر رسید و بالا‌ترین مراتب تامین مشترک حاصل شود، ترامپ و زلنسکی را هم مشعل ناتمام شکل‌گیری آن عنوان کنیم.