در یک دوره زمانی طولانی، ایران با چالش اقتصادی wicht گریبان‌گیر شده است که بانی مزمنی به نام “رکود تورمی” شده است. این رکود همراه با سیاست‌های اصل ۴۴ قانون اساسی و مجموعه سیاست‌های ابلاغی نقشه راهی برای بهبود زیرساخت‌های اقتصادی و تأمین معیشت مردم بوده. سال گذشته، رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند که “جهش تولید با مشارکت مردم” برای تحقق این امر ضروری است. در این راستا، جهش تولید باید به صورت چشمگیر و فراگیر شکل گیرد چرا که تولید عادی کافی نیست و دولت به تنهایی قادر به تحقق این هدف نیست و مشارکت گسترده مردم ضروری است تا یک جریان ملی ایجاد شود.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم اظهار کرد: شعار امسال نیز بر این موضوع متمرکز است، سرمایه‌گذاری با همراهی مردم و حمایت دولت می‌تواند یکی از ابزارهای مؤثر برای رشد اقتصادی، ایجاد اشتغال و بهبود وضعیت معیشتی باشد. استفاده از منابع مالی مردمی در کنار حمایت‌های دولتی می‌تواند بخش‌های مختلف تولید، صنعت و کشاورزی را تقویت کند. مشارکت مردم در این فرآیند به طور قطع تأثیری ویژه در سرعت‌بخشی به رشد اقتصادی خواهد داشت.
وی بیان کرد که سرمایه‌گذاری تولیدی با مشارکت مردم و حمایت دولت از جنبه‌های مختلفی می‌تواند به رشد و توسعه پایدار اقتصادی کمک کند و به برخی از این مزایا و همچنین راهکارهای تحقق آن اشاره کرد. نخستین مزیت این نوع سرمایه‌گذاری ایجاد رشد اقتصادی پایدار است که منجر به توزیع عادلانه ثروت و کاهش شکاف طبقاتی می‌شود. دومین مزیت گسترش فرصت‌های شغلی است که سرمایه‌گذاری در بخش تولید به‌ویژه در صنایع کوچک، خوشه‌های صنعتی و کشاورزی می‌تواند بستر مناسبی برای ایجاد اشتغال باشد.
به ویژه، شبکه‌های سرمایه‌گذاری مشترک بتوانند ابزار موثری در این زمینه باشند و از سرمایه‌های مردمی در برابر ریسک‌های احتمالی حفاظت کند. همچنین لازم است صندوقی با عنوان “صندوق حمایت و بیمه سرمایه‌گذاران” تأسیس شود تا از سرمایه‌های مردمی در برابر ریسک‌های احتمالی حفاظت کند.
وی از ضرورت حمایت از استارتاپ‌ها و فناوری‌های نوین در تولید صحبت کرد و بیان کرد که دولت با پشتیبانی مالی و فنی از این کسب‌وکارها می‌تواند زمینه ایجاد صنایع جدید، رونق‌بخشی به کشاورزی و دامداری و همچنین اشتغال‌زایی را فراهم کند.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم همچنین آموزش و توانمندسازی مردم را به عنوان محور مهمی برای سرمایه‌گذاری در تولید ابزاری مهم برای شکوفایی سرمایه‌های ملی در تولید دانست و بیان کرد که مردم باید آموزش ببینند که سرمایه‌گذاری در تولید چه مزایایی دارد و چگونه می‌توانند این کار را به درستی انجام دهند. همچنین باید فرهنگ‌سازی شود تا افراد به جای سوق دادن سرمایه خود به خرید طلا و ارز به سمت تولید حرکت کنند و دانش و مهارت‌های لازم در این حوزه را کسب کنند.
در این میان، کشورهای توسعه‌یافته می‌توانند به کشورهای در حال توسعه včetně ایران در زمینه ارزشیابی و مناسب سنجش آینده سازه اقتصادی کمک کنند و روشهای مناسب شهرسازی، ریز‌آبی، آبفشان و سایر روشهای مرتبط را معرفی کنند.
حال باید این سؤال مطرح شود که دولت چگونه می‌تواند سرمایه‌گذاری تولیدی را تسهیل کند؟ در این راستا، نقش‌های اصلی دولت می‌تواند شامل ایجاد بسترهای قانونی و حقوقی، تضمین امنیت سرمایه‌گذاری، رفع موانع اداری و حمایت از بازارهای صادراتی باشد.
برای یافتن راه‌های عملی برای كمك به رشد و توسعه پایدار اقتصادی می‌توان از experts و Specialists در این حوزه از جمله روندهای همكاری الکترونیکی بين كشورها، راهكارهایی مانند استفاده از روشهای نوين در شهرسازی، آبياري و استفاده از انرژي‌های نوين در ایران استفاده كرد.
برای سعید نداماد آیا ضروری است دولت دوباره روی کلاه خود جانکشان پیچه یا به چند دهه قشنگ فازی مربوط به الاقتصاد در سیستم کیفیت و اقتصاد کشور بچسبد