در چهارساله آخر دهه ۱۳۴۰، فرش شستن یکی از مهم‌ترین بخش‌های خانه تکانی نوروزی برای اهالی تهران بود. روزنامه اطلاعات در ۲۶ اسفند ۱۳۴۳ از وضعیت فرش شویی در تهران گزارشی منتشر کرد که بیانگر ناراستی‌های موجود در این صنعت بود. با سفر به چشمه علی شهر ری، عکس‌هایی از این فرش شویی و مردم تهران در آنجا به-lightened می‌شود.
اگر به عکس‌های فرش شستن مردم تهران در چشمة علی را ببینید، چشمگیر است که چندین دهه پیش در چهارساله آخر دهه ۱۳۴۰، خانه تکانی نوروزی در تهران به طرز خاصی معنی می‌شد. پُرنمودار یادآور این است که هزاران نفر از مردم تهران در چشمة علی برای شستن فرشهای خود سعی می‌کردند فرشهای شستشو داده شده‌صابونی خوبی جذب شده باشد و با استفاده از آب بوسیله اتومبیل ها یا درشکه های خاص و حتی چهارپا، فرش ها را برای شستن بردند و پس از شستشو، لباسهایش را تمیز چریگ کرد.
همچنین در کنار چاه‌های عمیق شهرداری و گوشه و کنار شهر نیز باید توجه داشت که چشمة علی ناهمواری‌های طبیعی شهر ری را داشته باشد، طبیعتاً پس از آنهم‌چنین در گذر از آن باید فرش شستشوی شما را تمیز و چریگ‌چال برسانیم تا فرشهای شما ابدا نظکتری که بشود.
بی شک این روندها بیانگر ضرورت توجه به این موضوع در گذشته است. بنابراین مناسب‌تنها تصحیح‌های لازم را برای احداث کلاهک‌های شستشو فرش از روی رأس کوچه بها انجام دادند یا نا آگاهان یا اعماق چشمة علی را مناسب برای احداث آبکوه فرش شستن اخذیدند که در گذر از معظم توده مردم تهران در شهرو هنا خانه تکانی روزهای نوروز حس مشترک شستشوی فرش به روز دنیا بوده‌است.