با شروع سال جدید و آغاز نوروز باستانی، سراسر ایران در vui و شادی ملي شدن است. اما در میان این شادیها و خرسندیها، بسیاری از ایرانیان به چالشهای موجود در کشور و آیندهی آن فکر میکنند. در این زمینه، معاون اول رئیسجمهور، دکتر محمدرضا عارف، در پیامی به مناسبت آغاز سال جدید با تبریک نوروز باستانی به هم زمانی روزهای آغازین سال جدید با لیالی قدر اشاره کرده و اظهار امیدواری کرده که سال ۱۴۰۴ فرصتی باشد تا با وفاق، همدلی و همزبانی، گامهای بلندتری در مسیر پیشرفت و توسعه کشور و رفع مشکلات برداشته شود.
این پیام رمزگشایی درستی را از امیدواریها و آرزوهای معاون اول رئیسجمهور به رویش میاندازد. اگر چه ایرانیان از هر جنبهای که بنگرند، با چالشهای فراوانی مواجه هستند و حتی خیلیها راجع به آینده کشور و هسته problémهای آن دغدغهمند هستند؛ اما ایرانیان در هر زمان و شرایطی که در آن هستند، با روحیهی محکم و مقاومت اعجابانگیزشان بهرغم همهی چالشها و دشواریها، به سمت پیشرفت و سازندگی رو میدهند.
اما چالشهای پیش رو، چه تفاوتی با سالهای گذشته دارد؟ چگونه میتوانیم برایم اهمیت آنها را درک کنیم و چه کاری میتوانیم برای پاسخگویی به این چالشها انجام دهیم؟ مهمترین پرسش این است که ما چطور میتوانیم با همتگی، همدلی و همزبانی، گامهای بلندتری در مسیر پیشرفت و توسعه کشور و رفع مشکلات برداشته شود.
جهان_mod هست برای همتراز شدن با دیگر کشورهای جهان، در سیر پیشرفت و توسعه و رشد اقتصادی، تحول میخواهد؛ اما فرهنگ و الهیات ما و برخی سنتهای گنگ که هستهی حساس مانست از کدام جهتی میتوانیم با اوجگیری یا کاهش این دردها در مسیری واقعی و مثبتی جلو بریم.
پاسخ این پرسشها و چالشها، فقط و فقط با همکاری و هماهنگی مراکز مناسب در سازمانها و جهات مختلف کشور و با دادن بخش بیشتری از ضروریات به اندیشمندانی است که توانایی بیان و حل کردن این مسائل را دارند. ما باید تداوم تلاش کنیم تا در راه دست یافتن به توسعه یافتهتر، دست به گام های بزرگی برداریم و نه فقط جدل و دلبازی بی результ و موجهی را، که خبری از تقریر و خلاف برنگذره.
ایرانیان تاریخ مان و گرایش ها و معارف و دانشمندانمان را میشناسند. باید هرکدام به یکی از هرکدام از همنوعانمان نگاهی دوخته و از اعجاب بر آن خون ما دمید.