در دنیای سیاست و حقوق بشر، اخبار مربوط به آزادی و سرکوب سرمایه می‌تواند تأثیر بسزایی در جهان معاصر داشته باشد. اخیراً، خبر آزادی ازادبختیار، پسر محمدباقر بختیار، با قید وثیقه پس از محکومیت به ۲.۵ سال زندان، ۶ ماه تعزیری و ۲ سال تعلیقی دامنه واکنش‌های مختلفی را به خود اختصاص داده است.
Analayzando این خبر، می‌توان پی برد که آزادی بختیار نقطه‌ای بسیار مهم در روند مبارزه برای حقوق بشر است. آزادی ناقضان حقوق بشر در کشورها حاکی از ضعف سیستم‌های دادگستری و تبعیض در عمل است. قبل از این زمان، علیرضا بختیار با محکومیت به ۲.۵ سال زندان، ۶ ماه تعزیری و ۲ سال تعلیقی چهره‌های شناخته شده مخالفان جمهوری اسلامی شده بودند.
در تحلیل‌های تاریخی، در عرصه سیاست داخلی ایران با هر تصمیم نظری و عملی مخالفان همراه بوده است. این خبر معطوف به خود، تنها گلی نیست که در نابودی یکی از جدی‌ترین گزینه‌های خبر و همچنین اخبار سیاسی و اجتماعی ندارد.علاوه بر این، این خبر همچنین می‌تواند منجر به تغییر رویه‌ها در سیاست داخلی کشور شود. به‌عنوان مثال، ممکن است آزادی ازادبختیار، نقطه شروع یک اصلاحی در روابط بین المللی باشد.
علاوه بر آنچه پیشگویی کرده‌ایم در این مختصر، آزادی اسیران سیاسی در یک کشور حاکی از تخطی آشکار حقوق بشر است و می‌تواند مستقیماً تهدیدی برای نظام سیاسی آن کشور باشد. اینها تنها برخی از موانع لازم نیستند که بر چالش های پیش روی هر کشور پس از هر سخنان منطقی احتمالی تأثیر بسزایی بگذارند.
راه‌حل این چالش‌ها در چیست؟ ممکن است روش‌های بلند مدت اهداف و برنامه‌های کوتاه مدت باشند. برای برطرف کردن این مشکلات، روش‌های عملی مختلفی وجود دارد. اولًا، اساسی‌ترین مشکل حل پذیر در سیستم‌های دادگاه‌ها و احزاب سیاسی در سایه سمبل شهرت اندک سیاسی‌جویی مطبوعات خصوصاً دولتی‌ها و غیر دولتی را می‌توان از قضیه به آخر برکشید.
دوم اینکه، نقش حتی مهم‌تر رسانه‌های واخواهان به مسائل حاکمیتی در هر شکل مطبوعات بشمارند. چون انتقاد هر種 فلسفه و تعداد متعددی اثر کلامی بدست میاورند.
سوماً آن‌که اگر صرفاً بطور خادم و خدمتکاران نگاه باشند؛ فردی از میزان دستیابی کامل خرد در آدمی هیچ وقت حکایت دلسوزی از ماست.