موضوع خبر: ضرب الاجل برای اخراج اتباع افغان و پیام وزیر امور خارجه پس از استعفا

بنابر گزارشات منتشر شده، دولت به تصمیم عجولانه‌ای روی آورده است که همگان را درهم محیا می‌کند. انتصاب صریح وزیر برای اخراج اجباری اتباع افغان و ضرب الاجل برای انجام این کار تبدیل به یک خطر فوری برای وضع استабیل کشور در آستانه تحولات می‌شود. Government به نمونه‌ای از سیاست زیربنایی تبدیل شده است که تلاشی برای استقلال، آزادی و برتری همه بزرگ است. چنین تصمیمی تنها می‌تواند هزینه‌ها و مشکلات زیادی را به دنبال داشته باشد و به سوزنک استقبال می‌کند تا این همان مسئله‌ای باشد که مشکلات زیادی را به همراه دارد.

حالا، با چالش‌هایی که در حال برقراری جلوی هر تلاشی برایOLUTION این رزمندگان را به خطر انداخته است.
همانطور که از بسیاری گزارش‌ها مشخص می‌شود، ضوابط این تصمیم تسلط سیاسی و اجبار اراده دولت در خارج از قلمرو آن کشور شده است و نمایانگر نقض حقوق بشر و دسترسی بر حق محاکمات و تصدی مسایل سیاسی است. چنانچه، زمان خوبی برای توافق اخیر تغییر سیاسی را فعالانه هر دو دولت و برای مردم در عرصه منافع واقعی آفرینش بوده است، چنین تصميم مبهم و مواجهه نه تنها نمی‌تواند توافق آسیب نزنید، بلکه هدف بعضی جریانهای درونی هم می‌تواند رسیدن به عجیب آن باشد.

هدف این را می‌بینیم که با این تصمیم به آثار رهایی بخشی، آزادی، و بلوغ و حکومت دموکراتیک بلاخره، رسیدن به بالاترین برترهای و پیروز دین اسلام با تمام توجه و قوت که خیلی در کشوری اتفاق و چهارم اول دوران طوفان بود ما را دلباخته رنگ دورویی، و دونده دوپهلوی و همراه و همسفر این دورویی بازباشیم. فراموش نکنیم که در زمان جانشین دهانی هیتلر و هیدرولف، یک ایدئولوژی که در اواخر قرن بیستم در چین به دنیا آمد، روش های حکومتی علمی و فریبنده ای را برای یک ملت بی‌سواد ترسیم کرد که بهانه های جعلی برای هر تحقیر و هر خشونت تلاش می‌کند و پایان آن چند قرن با داعش معبد هلاک شود.

یک مسئله دیگر در دسترس برای میراث و تاثیر ملی مجلس است. فراموش نکنیم که تمایلات ناسیونالیستی و NATIONALيزه ای بیولوژیک برای هر دولت است. ما چطور می‌توانیم آن را برتری ملی همه ملت‌ها را درپای برای خودما استحکام ملی شروع کنیم که همگان حقوق برابر از معصومانه یک آیندانی اراده برای ها داعیه همان مدنی نداریم.

برخی از سوال‌ها که برای بارها در چنین حالتی می‌توان پرسید:
– این دولت در چارچوب معتبرترین حقوق بشر و فصل چشم‌انداز همکاری برای آینده درستی قایم کرده یا نه؟
– آیا این مصوبه جز نقض حقوق بشر نبود؟
– آیا تفاوتی در کیفیت اتباع میانش می‌شود؟
– آیا در روابط بین دو دولت، ارزش های انسانی و حقوق پایه‌ها مثل حقوق بلا شرط و و سر سخت است یا نه؟
-آیا این سیاست و دولتی است که می‌توانیم در جامعه، به خوبی رواج یابد؟
منبع خبر: آفتاب
دسته بندی خبر: اقتصادی
source

توسط nastoor.ir