پیام مهمی از خانه ادب و رویش، که فراموش نشود
مسعود پزشکیان یکشنبه شب در سی‌امین آیین تکریم خادمان قرآن کریم، با اشاره به جایگاه قرآن در هدایت فردی و اجتماعی اظهار داشت: امروز در جامعه ما افراد بسیاری هستند که حافظ و قاری قرآن‌اند و روزبه‌روز بر تعداد آنها افزوده می‌شود. این برکتی بزرگ است و نشان از زحمات عزیزانی دارد که در مسیر آموزش و گسترش معارف قرآنی تلاش می‌کنند، اما نکته‌ای که باید به آن توجه کرد، این است که حضور قرآن در جامعه تنها به حفظ و قرائت محدود نشود، بلکه باید در عمل و سبک زندگی ما نمایان شود.
رئیس جمهور با استناد به آیه ان هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم، خاطرنشان کرد: این آیه می‌فرماید این قرآن به راهی هدایت می‌کند که استوارترین و برترین مسیر است، اما اگر ما قرآن را چراغ راه می‌دانیم، چگونه است که در جامعه‌مان هنوز در بسیاری از ابعاد دچار ضعف هستیم؟ چرا باید در علم، در اخلاق، در رفتار و در مدیریت با چالش‌هایی روبه‌رو باشیم؟
پزشکیان با تأکید بر اهمیت پیوند دانش قرآنی با عمل اجتماعی تصریح کرد: مشکل اصلی، فاصله‌ای است که بین دانستن و عمل کردن به قرآن وجود دارد. ما ادعا می‌کنیم که قرآن راه هدایت را به ما نشان می‌دهد و انسان را به اوج می‌رساند، اما اگر در عمل، نشانه‌ای از این هدایت در زندگی فردی و اجتماعی ما دیده نشود، باید در رفتار خود بازنگری کنیم.
رئیس جمهور با اشاره به ضرورت هماهنگی بین دانش قرآنی و سبک زندگی خاطرنشان کرد: نمی‌توان مدعی بود که قرآن، راه را روشن می‌کند، اما جامعه‌ای داشت که در مدیریت، در اخلاق، در عدالت اجتماعی و در رفتار دچار چالش باشد. اگر از قرآن آگاهی داریم، اما در عمل آن را جاری نمی‌کنیم، این نشان‌دهنده یک شکاف عمیق است که باید پر شود.
در روایات آمده است که اگر مسلمانان تنها به دو آیه قرآن توجه کنند، می‌توانند مسیر صحیح زندگی خود را پیدا کنند و به جایگاهی که انتظارشان را می‌کشد، برسند. این دو آیه بیان می‌کنند که لا إله إلا الله بشر عباد الذین یستمعون القول فیتبعون أحسنه، أولئک الذین هداهم الله و أولئک هم أولوا الألباب.
رئیس جمهور با تأکید بر اهمیت گوش دادن به سخن حق خاطرنشان کرد: این آیه به دو اصل اساسی اشاره دارد. اول اینکه انسان باید حرف دیگران را بشنود و اگر درست بود، بپذیرد و اگر نادرست بود، بدون ایجاد درگیری و نزاع آن را رد کن، اما متأسفانه ما یاد نگرفته‌ایم که با یکدیگر بنشینیم و سخنان هم را بشنویم. اگر فردی سخن درستی می‌گوید، باید گوش داد و اگر قابل قبول نبود، می‌توان نپذیرفت، اما بدون دعوا و تخریب.
باید یاد بگیریم که به صحبت‌های دیگران گوش دهیم، آنها را بررسی کنیم، و اگر منطقی و درست بودند، آنها را بپذیریم. اگر هم قابل قبول نبودند، بدون تخریب و توهین آنها را کنار بگذاریم. آیه‌ای از قرآن کریم می‌فرماید شما مسیر خود را بروید و من نیز مسیر خود را، اما این به معنای آن نیست که با جهل و ناآگاهی، در برابر هر سخن جدیدی که می‌شنویم، مقاومت کنیم.
هرکدام از این مفاهیم، خود دارای ابعاد گسترده‌ای هستند که درک آنها نیازمند مطالعه و تعمق است. وقتی درباره ایمان صحبت می‌کنیم، باید درک کنیم که صبر یعنی چه، یقین چه جایگاهی دارد و جهاد به چه معناست. اینها فقط الفاظی نیستند که بر زبان جاری شوند، بلکه پایه‌های اساسی یک جهان‌بینی کامل هستند.
کفر و شک نیز هرکدام تعاریف خاص خود را دارند و شناخت درست آنها، ما را در مسیر صحیح هدایت می‌کند. آنچه که امروز به آن نیاز داریم، این است که دانشجویان، محصلان و فرزندان ما طوری آموزش ببینند که در علم، اخلاق و معرفت، به بالاترین درجات برسند. آنها باید به قوی‌ترین، عالم‌ترین و بااخلاق‌ترین افراد جامعه تبدیل شوند.
ایمان زمانی معنا پیدا می‌کند که در رفتار، تفکر و سبک زندگی انسان ظهور و بروز داشته باشد. اگر ایمان فقط در زبان باشد، اما در عمل تغییری ایجاد نکند، کارکرد حقیقی خود را از دست خواهد داد. این همان موضوعی است که باید به‌طور ویژه به دانش‌آموزان و دانشجویان آموزش داده شود.
تمام آنچه که در اسلام و قرآن مطرح شده است، حول دو محور اساسی می‌گردد؛ حق و عدالت. هرگاه این دو اصل در جامعه حاکم شوند، مسیر هدایت روشن خواهد شد. اسلامی که قرآن از آن سخن می‌گوید و ائمه از آن دفاع می‌کنند، اسلامی است که در آن، حق و عدالت به‌عنوان اصول بنیادین در تمامی عرصه‌ها اجرا شود.
ایمانی که درباره آن سخن گفته می‌شود، بر پایه چهار اصل بنا شده است؛ عدل و جهاد از جمله ارکان اصلی این ایمان هستند، اما ایمان چیزی نیست که به‌سادگی قابل دستیابی باشد. شهید بهشتی در کتاب حق و باطل، به‌روشنی توضیح می‌دهد که ایمان شامل صبر، یقین، عدل و جهاد است.
وجه مشترک تمام رویداد‌های قرآنی، توجه به جذابیت و جذاب کردن محتوای قرآنی برای مخاطبان در جامعه است. این رویداد‌ها از طریق ایجاد تعامل و کنش مشترک بین مخاطبان و محتوای قرآنی، کمک می‌کنند تا مخاطبان پیوسته با محتوای قرآنی دست‌اندازی به کناری نکنند.