رونمایی علیرضا یوسفی از عدم حمایت مسئولان قائمشهر از وی در مراسم گلریزان پس از مدال طلای دوضرب مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۲۴ بحرین نشان دهنده آن است که هنوز می‌توانیم شاهد زیرساخت‌های زیرپایی و حمایت‌های ضعیف در زمینه ورزش بانوان در ایران باشیم. از راه‌هایی که باعث تحقق این حمایت‌های تأخیری می‌شود می‌توان به همراهی هیئت‌های پزشکی Sports استان با جابه‌جایی با دیگر پزشکان یا تلاش برای سرمربی شدن یوسفی و استفاده از فوتبال به عنوان باندلیق برای مناسب کردن مناسبت‌های سیاسی گفت.
رشد و پیشرفت در زمینه ورزش زنان ایران، در حقیقت، از ضرورت‌های بغرنج است و هر روز به یک رویداد أكبر تبدیل می‌شود. در این میان، پشتیبانی و تضمین امنیت رویدادهای ورزشی خاص زنان بیش از پیش به یک مسئله مهم تبدیل شده است که باید به آن پرداخته شود.
این مطلب باعث می‌شود که در ارزیابی قائمشهر به عنوان سکویی برای رشد و شکوفایی استعدادهای ورزشی بانوان، به اهمیت عوامل زیر اشاره گردد:
– اگرچه ممکن است بسیاری از مدیران وقت قائمشهر، قدردانی و شناخت بیشتری از علیرضا یوسفی داشته باشند، اما نباید انتظار نداشتیم که به او در حمایت از او در خارج از قائمشهر مثل بحرین بیش از پیش، کمک کنند.
– نظام های دولتی که مستقل نیستند و بستگی به سیاست‌های سیاسی دارند، آسیب‌پذیر و ناتوانی مواجه می‌شوند. اگرچه وجود مدیراتی مانند سجاد انوشیروانی رییس فدراسیون در دسترس یوسفی بود، اما دولت‌های قبلی ضعف بیشتری داشتند.
– از آنجا که روندهای بالفعل آسیب‌پذیر هستند، کم کم از نبودن استقلال به خوبی خودارضایی می‌کنند و ضرورت داشتن حمایت را کم می‌کنند.
رفع این درخشش ازجمله اقداماتی است که دولت‌ها باید انجام دهند و در یک تحقیقی درست انجام شود. مشاوره با کارشناسان استراتژیک و هواداران ورزش‌های بانوان و گنجاندن آنها در تحقیقی وسیع و جامع‌ترین شکل ممکن با معیار از خبرگان این رشته، با تمرکز رویش فعال تیرماه ۱۴۰۲، در بازیابی مشخصه‌های درست نیازمند قطع اهمیت زیرساخت‌های دافعه است.