نامه رئیسجمهوری ایالات متحده به ایران به شدت یادآور نامه سال ۲۰۰۹ باراک اوباما به آیتالله خامنهای است، اما تفاوتهای آشکاری نیز بین این دو نامه وجود دارد.
جنبه مثبت این نامه آن است که نشان میدهد مذاکره با دشمنان نشانه ضعف نیست، بلکه نشانه قدرت و دوراندیشی است. در همین جهت، نامه ترامپ به رهبری ایران نشان میدهد که او مانند اوباما در مورد قدرت مذاکره با دشمنان آگاه است. اگرچه دونالد ترامپ نامه اوباما را دوست نخواهد داشت، اما این اقدام او نشان میدهد که او میداند که گفتوگو با دشمنان نشانه ضعف نیست، بلکه نشاندهنده قدرت و دوراندیشی است.
بنابراین، نامه ترامپ به رهبری ایران نشان میدهد که او میداند که مذاکره با دشمنان، نشانه قدرت و دوراندیشی است، نه ضعف. این نظر با تجربه قبلی ترامپ که توافق هستهای که توسط دولت اوباما امضا شده بود را در دور اول ریاست جمهوری خود لغو کرد، همخوانی ندارد.
در ادامه، اماسانبیسینیوز مذاکره مستقیم با حماس برای آزادی اسرای آمریکایی-اسرائیلی در نوار غزه را دومین اقدام مثبت ترامپ میداند. هدف ترامپ از این مذاکرات، دستیابی به توافقی گستردهتر و آزادی اسرای آمریکایی بود. اماسانبیسینیوز به تلاش مقامات صهیونیست برای مختل کردن مذاکرات واشنگتن با حماس و تنش در روابط تلآویو-واشنگتن اشاره کرد و نوشت که این وضعیت نشان میدهد که آمریکا نباید اجازه دهد اسرائیل سیاستهای خود را به آن دیکته کند.
در این میان، جنبههای قابل توجه دیگری وجود دارد که خاستگاه آنها برتری آمریکا، ارتباط کاملی با روندهای سابق و علل آنها است. با بررسی شرایط مختلف سیاسی، اقتصادی و نظامی بین آمریکا و ایران و همچنین روابط بین آنها با سایر کشورها و گروههای سیاسی، میتوان به چندین کاندیدای احتمالی این جهتی پی برد. از جمله اینکه چه تعداد از این عوامل در ساختار دولت ایران حضور دارند؟ عوامل کثیری از این امکانات را تشکیل میدهند، از جمله در ساختار سیاسی و نظامی.
دسترسی به مصادیق اصلی این عوامل و مصالح پایه آنها در بهترین حالت، بسیار شاق و پیچیده خواهد بود، زیرا حکومت ایران آگاه به نیهیل تاریخی خاطرات سخت کشور خود در مقابل اقدامات آمریکا و هویت و تاریخ یک تمدن هزار ساله است و تعبیرانه میتوان گفت، آن قدر نیهیل بالا است که حتی هیچ یک از حامیان ترامپ، ترامپ را نمیتوانند پیدا کنند.
تجربه اشاره شده توسط اوباما، دورسوز است و به دستورهای دیگر رهبران سرسخت حتی در درونهای دولت خود، هماهنگی ندارد، زیرا قدرتمندان در انحصار آن نیستند، و در طول حمله آمریکا به ایران، به طرف دو در برابر سه یا دو در برابر شش تن ایادیه اندک ترقیب نیستند، به هر حال و به هنگام، دولت ایران ظالمانه در تحریم افسارگیری از جهان اوج گرفت، اما در سفری غیرقانونی به ارمنستان پایتخت این را دید که خودکامگی و آپارتاید و ایادی گورو مجرمین هوسمانه در ایران غیرقابل تحمل است، و اگر نبود تحریم، جمیعت دهها میلیون انسان را به پیوستن به این رسوایی تقلبی منجر میگردید که ناگهان سراغ اروپا و منطقه خاورمیانه رفت، بنابراین باید الان هم متواضعانه میان همسایگان که هر مقیاس دارو را عاری از تروریسم توصیف میکنند روآورد و سیطرهٔ خود راسخ را از گچساران به نام خشکبار چین و کهنه بین بنه کافران و ملحدان به واشنگتن و برلین بکشاند.