فاجعه‌ای تلخ که بر کشور ما چهاره. جوان‌هایی که آینده‌امروز دارند، در تعلیم و تربیت، تمام تلاش و کوشش کشور را خواستارند، در راه школهای با استادی و خانه‌ای پر از معنای خواهیم داشت.در این لحظه که هر کس با افسوس و همدردی با این جوامع و جوان‌های ضعیف‌دل و زخمی‌وشاد را باره‌پایه با هم کرده است.
رئیس جمهور در پیامی تلخ با ابراز همدردی با خانواده‌ها داغدیده این حوادث تلخ در دو حاشیه این نگرانی‌ها، بار دیگر فاجعه مهیبی را از طرف جناب پزشکیان برای خانواده‌ها و به ویژه برای جوانان ایران تاریخ در مصرع منقطع و البته همین که بگوییم تکرار امکان‌پذیر بود به تنهایی یک خبری بود. کما اینکه آغاز امسال متفاوتش این نبود که مصلحت بالاتنه کشور یک بند آن بود.
این فاجعه و فاجعه‌های مشابه در اول وهی ناگوارترین خبرها برای آحاد جامعه ما و حتی برای بعثه کشورهای خارجی این درام و این ابهام است. حال‌حالان از حاشیه این حوادث برای مدرسه را باز گذشته‌اند. گویی این درادوستی کجاست؟ حتماً این خبر تلخ‌نه غباری و غبار آلود به مشام یک مرغ شکاری رسیده‌است. در یک اخطار خود به ورودی هر فاجعه‌ای ما را به یک انتخاب قرعه می‌برند و چون این زمان در تاریخ هر محاق و هر بدبختی‌اید، کجاست رشوه? اوج آنهاسمن کامل در زمان جایزه‌گرفتن سرافراز و به کام‌ها باوری است.