به گزارش هنرآنلاین، نادره رضایی در پیامی به سیزدهمین رویداد سراسری و دومین رویداد بین‌المللی تئاتر صاحبدلان نوشت: «تئاتر از همان روزهای نخستین با آیین‌ها پیوند داشت و این پیوستگی چنان قدرتمند است که در کشورهای صاحب فرهنگ و تمدن کهن، رگه‌های تئاتر آیینی و نمایش‌های سنتی را به روشنی می‌بینیم. آیین‌ها و سنت‌هایی که به نوعی ارتباط با معنویت دارند، در شکل و بیان نمایشی وجهی متمایز از دیگر گونۀ آثار نمایشی دارند.
ما نیز در ایران از دورۀ باستان تا دورۀ اسلامی و معاصر، صاحب این فرهنگ نمایشی بوده‌ایم و آیین‌های ما چه اجتماعی و ملی و چه اسطوره‌ای و دینی، در قالب نمایش‌های مردمی و گروه‌های حرفه‌ای، در قرون متمادی اجرا شده و بخش مهمی از تاریخ نمایش ما به شمار می‌رود.
اگر از منظر روایت‌شناسی و آیین‌شناسی این آثار را بررسی کنیم در می‌یابیم که جایگاه ارجمند این گونه نمایشی – از نظر محتوایی – بر رفتارهای اجتماعی – آیینی مردم تأثیر شگفتی داشته است و بخشی از تاریخ اجتماعی مردم ایران با همین نمایش‌های آیینی شکل گرفته است که تعزیه نمونه و مثال والای این امر است.
ادیان همواره قدرتمندترین دستمایه برای تئاتر بوده‌اند و گزافه نیست که بگوییم تئاتر دینی و تئاتر آیینی، از مهم‌ترین بخش‌های تئاتر در جهان است و تئاتر خود آیین است و ویژگی‌های آیین را در ذات خود دارد و به دلیل امتیاز برجسته نمایش می‌تواند آیین‌ها در دل خود قرار دهد. تئاتر توانایی و قدرت به پیش کشیدن آیین‌ها و زنده نگه داشتن آیین را به عهده دارد.
سیزدهمین رویداد صاحبدلان، نشان دهنده استمرار این گونه نمایشی در ایران است که با همت اهالی تئاتر در روشن نگه داشتن چراغ این رویداد و تئاتر دینی و آیینی همراه است.»
انتهای پیام
source