دیباچه؛ دینا محمدی: جابر اطاعتی به نوازندگی چندین ساز از جمله، ویولن و ویولا (در سبک های کلاسیک و ایرانى)، کمانچه (در سبک های ایرانى و آذربایجانى)، پیانو، آکوردئون و گارمون آشنایی دارد و سالها در ارکسترهاى مختلف اعم از ارکسترسمفونیک صدا و سیما (در جایگاه مایستر)، ارکستر ملى و ارکسترهاى موسیقی دستگاهی حضور فعالی داشته است؛ او که در سى کشور جهان به اجرای برنامه پرداخته و موفق به دریافت جوایز مختلفی مانند جایزه موسیقى ملل در ژاپن شده و ساخت بیش از پانصد قطعه در زمینه هاى سمفونیک ملى و موسیقى اقوام را در کارنامه خود دارد ، معتقد است : ” ایجاد ابزارهای مناسب برای تبلیغات کنسرت ها و همچنین حمایت رسانه ملی از این عرصه میتواند، جان تازه ای به کنسرت ها به ویژه کنسرت ملی ببخشد”؛ او می‌گوید: ” یکی از شاخصه هایی که میتواند به احیا و توجه بیشتر به کنسرت های ملی بیانجامد، تبلیغات و آگاهی بخشی به جامعه است، در صورتی که چنین اقداماتی برای این حوزه از موسیقی آنطور که باید صورت نمی‌گیرد و همین امر میتواند ناخودآگاه ضربه ای مهلک به کنسرت ملی محسوب شود.
جابر اطاعتی، نوازنده ویولن، کمانچه، آکاردئون و آهنگساز، پیرامون این سوال که؛ در تنظیم قطعات ارکستر ملی رعایت چه نکاتی برای شما مهم بوده، به خبرنگار دیباچه گفت: ارکستر ملی یعنی ارکستری که مبتنی بر موسیقی مقامی و اقوام یک کشور باشد؛ ضمن آنکه از قوانین و چارچوب کلاسیک خودش نیز برخوردار باشد و سازهای ارکسترال و سازهای بین المللی مثل زهی ها، بادی ها، چوبی، حتی برنجی در کنار ساز های بومی ما مثل مثل ،تار ،کمانچه و سنتور نقش بسزایی دارند.
او ادامه داد: آهنگسازی که برای کنسرت ملی، موسیقی تنظیم میکند، باید برخی چارچوب ها را در نظر بگیرد، ضمن اینکه بداند موسیقی را باید به سبک کلاسیک تنظیم کند و دقت داشته باشد که این موسیقی مبتنی بر فرهنگ و اقوام کشور باشد؛ در واقع ارکستر ملی رسالتش برگزاری موسیقی متناسب با فرهنگ اقوام آن جامعه است و مبتنی بر خصوصیات فرهنگی و موسیقی های قومی یک منطقه باشد.
این آهنگساز که قطعات ” رقص کماله” ، ” ساری گلین”، ” یاربیزگوناخ گله جک”، ” رقص قزاقی”، برای ارکستر “پایکوبی” اجرا کرده، پیرامون اینکه چرا اقبال عمومی، نسبت به موسیقی بی کلام کمتر شده، بیان کرد: کمتر شدن ترغیب به سمت موسیقی های بی کلام به چندین عوامل بستگی دارد که مهم ترین آن، سازمانی است که کنسرت برگزار میکند، چرا که اگر این سازمان اقدام به تبلیغ نکند، کنسرت بسیار ضعیف برگزار خواهد شد. چندی پیش کنسرتی داشتیم که در واقع هیچ تبلیغاتی نداشت، در صورتی که ما گروه های کوچک موسیقیایی داریم که در سطح جامعه کنسرت برگزار می‌کنند و تبلیغات بسیاری در مسیر اتوبان ها، انجام می‌دهند که وقتی از لحاظ موسیقیایی آن ها را ارزیابی می‌کنیم، شاید آنچنان شاخص نباشند، پس آنچه که به این ارکستر ها کمک میکند تبلیغ خوب است.
مشکل دوم به عهده خود ماست؛ چراکه ما با ذائقه مخاطب را به اینگونه آهنگ ها ی بی‌کلام عادت نداده ایم، از این رو مردم آنچنان میلی به استقبال از این نوع کنسرت ها ندارند.
” اطاعتی ” تصریح کرد : اگر ارکستر ملی بتواند خوراک خوب و قطعات خوبی اجرا کند، قطعا بر ذائقه مخاطب تاثیر گذار خواهد بود، موسیقی ای که مبتنی بر فرهنگ و خصوصیات هزار ساله این مملکت است ، میتواند با همت و همیت همه، دوباره احیا شود و من گله مند هستم از بابت تبلیغات؛ در واقع باید گفت کنسرت ” پایکوبی ” اصلا تبلیغات نداشت، در صورتی که خیلی ها علاقه مند به این موسیقی ها هستند، ولی از آنجا که از برگزاری آن اطلاعی ندارند و رسانه ملی ما نمی‌تواند تبلیغات آن را انجام دهد، خوب دیده و شنیده نمی شود .
او تاکید کرد: ما در بیلبورد های کنار اتوبان ها، برای ریش تراش کلی تبلیغات داریم، اما برای موسیقی، که خوراک روح مخاطب است، آنچنان تبلیغاتی صورت نمی‌گیرد؛ در کل کنسرت پایکوبی ،کنسرت هایی هستند که بدون تبلیغات روی سن می‌روند و هیچ گونه تبلیغاتی برای دیده و شنیده شدن آنها نمیشود؛ در واقع اطلاع رسانی خوب میتواند برخی از کنسرت ها را از فراموشی نجات دهد و با همت و کوشش آقای ستایشگر و ارکستر ملی که رهبری خوب همایون رحیمیان را دارد، امیدوارم در آینده توجه بیشتری به موسیقی های بی کلام از جمله “پایکوبی” صورت بگیرد.
این آهنگساز در ادامه گفت: ساز گارمون در ارکستر ملی و سنتی نقش بسیار مهمی دارد و در موسیقی سنتی آذربایجان و قوم آذربایجان، بسیار کار ساز است. در واقع اقوام آذری به این ساز علاقه بسیاری دارند و در موسیقی های ریتمیک خود از آن بهره می‌برند.
همچنین این نوع ساز در ارکستر بزرگ به صورت سولو، نقش دارد و حتی در فستیوال جهانی نیز اجرا شده، به گونه ای که حتی در کشور های همسایه همچون جمهوری آذربایجان، شاهد نواختن آن بوده ایم.
در کل گارمون، سازی است که جایگاه خودش را حفظ کرده، حتی در موسیقی ارکسترال ولی جایگاه اصلی آن در موسیقی سنن و موسیقی های ملی اقوام تعریف شده است.
” اطاعتی” ، پیرامون فعالیت‌های خود گفت: بنده در ارکستر ملی به عنوان سولیست، ساز کمانچه فعالیت دارم و ساز کمانچه و ویولن از ساز های تخصصی من هستند و نُت های آن را ضمن نوشتن تنظیم میکنم؛همچنین معتقدم که موسیقی فولکلور ما از ارزش بسزایی برخوردار است و موسیقی است که سینه به سینه گشته و تا به امروز بعد از هزاران سال ، به دست ما رسیده، از این رو از ارزش های بسیاری برخوردار است.
بنده بیشتر روی موسیقی های فولکلور، تِم های خود را آماده سازی میکنم؛ در ارکستر سمفونیک و ارکستر ملی با شرایط موجود با کمانچه و یا گارمون، مینوازم ولی طبعا برای آینده ام کارهایی آماده کردم و خواهم کرد تا کنسرت دیگری را روی صحنه ببرم.
او یادآور شد: به نوازنده ها توصیه میکنم که موسیقی را قانونمند فرا بگیرند، چرا که فضای موسیقیایی از قوانین خاص خود تبعیت میکند و در راستای فرا گرفتن هر ساز و هر فضای موسیقیایی بهتر است از روش آکادمیک و اتود های پیشرفته ، پیش قدم شوند و به عنوان مثال برای نواختن پیانو، انگشت های خود را تمرین دهند و از همان شروع اول این کار ، جزئیات آن را فرا گیرند؛آموزش ها بر اساس نتاسیون صورت گیرند، در صورتی که این ساز ، یک ساز سمعی و بصری است؛ یعنی در واقع خصوصیت موسیقی آذربایجانی آن است که از تحریر و نُت های زینتی برخوردارند؛ به هر حال معتقدم با مبانی امروزه و با تئوری و مبانی امروزه و آکادمیک میتوان توام با سلیقه و خلاقیت خود، موسیقی را فرا گرفت و تدریس کرد و هنرجویان را از همان اول با تکنیک های فنی و ریز ساز ها آشنا نمود.
انتهای پیام/
source