انواع مصدومیت در فوتبال؛ 15 آسیب رایج

آسیب همسترینگ

آسیب‌های همسترینگ شامل سه عضله پشتی ران می‌شوند و می‌تواند از کشیدگی جزئی تا یک پارگی کامل را شامل شود. دویدن مستمر، سرعتی دویدن و حرکاتی که شامل توقف‌های گاه‌وبیگاه در فوتبال می‌شوند می‌تواند به آسیب‌های همسترینگ منجر شوند.

سندروم ایلیوتیبیال باند

این آسیب ناشی از استفاده زیاد از حد است که برای تاندونی که باند آی‌تی (ایلیوتیبیال) خوانده می‌شود، یک بافت هم‌بندی که در امتداد بیرون ران کشیده شده است، اتفاق میفتد. دویدن مستمر طی فوتبال می‌تواند باعث تحریک باند آی‌تی که در امتداد بیرونی زانو کشیده شده است شود که این امر ممکن است باعث تاندونیت شود.

فاسئیت پلانتار

این آسیب مقصر رایج درد پا با التهاب در تاندونی است که از پاشنه تا پنجه کشیده می‌شود. تعدادی از عوامل ممکن است باعث فاسئیت پلانتار در بین بازیکنان فوتبال شوند مانند بازی با کفش‌های نامناسب بدون حمایت قوس مناسب یا بازی‌کردن روی سطوح سخت.

کشیدگی عضله ساق

این آسیب وقتی اتفاق می‌افتد که یکی از عضلات پایین پا (عضله دوقلو یا نعلی) از تاندون آشیل کشیده شود. دویدن یا پریدن ناگهانی دلیل رایج این آسیب است. البته گرم‌کردن نامناسب هم می‌تواند یکی از دلایل دیگر این آسیب‌دیدگی باشد.

شین اسپلینت یا درد جلو ساق

واژه شین اسپلینت یک نوعی از علائم دردناک را که در جلوی پایین پا توسعه می‌یابد توصیف می‌کند که اغلب زمانی که تمرینات شدید می‌شوند یا تغییر می‌کنند اتفاق می‌افتد. برخی از بازیکنان فوتبال ممکن است از تمرین با کفش‌های نامناسب به جای کفش‌های مخصوص فوتبال دچار “shin splints” شوند.

زانوی دونده‌ها

سندروم درد پاتلوفمورال که اغلب زانوی دونده‌ها نامیده می‌شود، شرایطی است که در آن غضروف زیر کشک به دلیل آسیب‌دیدگی یا استفاده زیاد از حد، آسیب می‌بیند. این وضعیت می‌تواند زمانی رخ دهد که عدم هم‌ترازی در زانو یا کشیدگی تاندون‌ها وجود داشته باشد.

شکستگی استرسی

شکستگی‌های استرسی همان‌طور که از اسمشان نیز پیداست، اغلب در نتیجه استفاده زیاد از حد یا نیروهای تکراری روی استخوان به خصوص در بین بازیکنان ایجاد می‌شوند. نتیجه این آسیب کبودی شدید یا شکستگی‌های اندک در استخوان است.

تاندونیت

وقتی یک تاندون ملتهب می‌شود، به آن تاندونیت گفته می‌شود. به طور معمول، این آسیب ناشی از استفاده زیاد از حد است، اما می‌تواند همچنین در نتیجه پارگی‌های جزئی ناشی از آسیب تروماتیک در فیبرهای عضلانی نیز ایجاد شود.

جلوگیری از مصدومیت در فوتبال

بسیاری از انواع مصدومیت در فوتبال به دلیل استفاده زیاد از حد، بیش‌تمرینی و نبود گرم‌کردن مناسب اتفاق می‌افتند. برای کمک به کاهش خطر مصدومیت در فوتبال، موارد زیر را انجام دهید:

• برای حداقل 30 دقیقه بدن خود را قبل از بازی گرم کنید و توجه ویژه‌ای به عضلات کشاله ران، لگن، همسترینگ، تاندون آشیل و چهارسر ران‌ها داشته باشید.
• وسایل محافظتی بپوشید، شامل محافظ دهان، ساق‌بند، محافظ چشم و پدهای محافظتی برای آرنج و زانو. مطمئن شوید که این وسایل مناسب اندازه بدنی شما هستند.
• محل بازی را برای هر چیزی که می‌تواند باعث آسیب‌دیدگی شود بررسی کنید. مثلاً از جمله چاله‌های داخل زمین چمن، شیشه‌های شکسته، سنگ‌ها یا هر اشیای دیگری.
• از بازی در آب‌وهوای ناخوشایند یا بلافاصله بعد از یک روز بارانی زمانی که زمین لغزنده و گل‌ولای است پرهیز کنید.
• به خودتان بعد از آسیب زمان بدهید، حتی برای آسیب‌های نسبتاً جزئی. عجله‌کردن در برگشت سریع باعث افزایش خطر وقوع دوباره آسیب خواهد شد.

جمع‌بندی پایانی

چه شما یک بازیکن نخبه باشید یا یک بازیکن دسته لیگ‌های پایین، یا اصلاً یک بازیکنی که فقط برای تفریح این ورزش هیجان‌انگیز را انجام می‌دهد، باید به بدنتان توجه کنید و هر نشانه‌ای که می‌تواند به آسیب‌دیدگی منجر شود را شناسایی کرده و متناسب با آن عمل کنید. با مفاصلتان به احترام رفتار کنید، به خصوص اگر تاندونیت یا دیگر آسیب‌های استفاده تکراری دارید.

اگر آسیب‌دیدگی‌تان تشدید شد، به مسکن‌ها برای کمک به برگشت به بازی تکیه نکنید. بهتر است در چنین شرایطی یک یا دو بازی را استراحت کنید و از فشار بیش از حد به بدن با وجود مصدومیت پرهیز کنید تا آسیب‌دیدگی‌تان بدتر نشود و دوری شما از فوتبال را طولانی‌تر نکند.

از یاد نبرید مانند هر آسیب‌دیدگی، می‌توان نرخ آسیب‌های فوتبال را با گرم‌کردن مناسب، خواب شبانه کافی، تغذیه مناسب و کافی، مدیریت استرس زندگی و تمرینات قدرتی و توجه به صدای بدن و ذهن کاهش داد. بنابراین به عنوان یک فوتبالیست اگر می‌خواهید عمر فوتبالی طولانی‌تری داشته باشید، باید از یک سبک زندگی سالم نیز برای روان و جسم خود پیروی کنید، در غیر این صورت در یک چرخه تکراری آسیب‌دیدگی و فوتبال گیر خواهید افتاد.

تهیه و ترجمه: elmevarzesh.com