سید محمود جوادی، پژوهشگر علوم دینی، در یادداشتی در آستانه فرارسیدن اربعین حسینی به ظرفیت‌های این رویداد فرهنگی در میان دو ملت ایران و عراق پرداخت. یادداشت او به این شرح است:
بعد از سقوط رژیم بعثی صدام در عراق، پیاده‌روی اربعین رنگ و بوی دیگری به خود گرفت. این زیارت عاشقانه با پایان یافتن دوران محدودیت‌ها از پستوی نخلستان‌های نجف به کربلا (مشهور به طریق العلماء) خارج و کنار عمودها در مسیر اصلی نجف به کربلا مقابل دیدگان مردم جهان قرار گرفت تا فریاد «یا حسین» عاشقان اباعبدالله(ع) بلندتر از قبل از عراق سر داده شود و به گوش آزادگان جهان در اقصی نقاط عالم برسد.
پیاده‌روی اربعین به لطف نیت‌های خالص زائران و خدمت بی‌ریای خادمان امام حسین علیه السلام (اعم از میزبانان عراقی و موکب‌داران داخل و خارج عراق) هر سال پرشورتر از سال قبل برگزار می‌شود؛ مراسمی که ده‌ها میلیون زائر از عراق و کشورهای خارجی آن را رقم می‌زنند تا به دنیا نشان دهند چگونه امام سوم شیعیان، محبان و عزاداران خود را متحد و پس از قرن‌ها همچنان گرد یک کانون مقدس جمع و برای یک هدف بزرگ آماده می‌کند.
سقوط رژیم صدام این فرصت را برای شیعیان جهان فراهم آورد تا در راهپیمایی اربعین اوج برادری و صمیمیت خودرا میان یکدیگر در مسیر کربلا به نمایش بگذارند و شیعیان عراق با ثبت صحنه‌های بی‌نظیر خدمت به عزاداران حسینی و ساختن خاطرات به یاد ماندنیِ میزبانی بی‌نظیر آنها از زائران ایرانی، این خاطرات شیرین را جایگزین خاطرات تلخ دوران جنگ کنند و کدورت‌ها را از ذهن خود پاک و دور سازند تا با شایستگی تمام برگ زرینی را در خدمت به زائران امام حسین (ع) از خود بجا بگذارند.
عبور کردن سریع دو ملت ایران و عراق از تبعات جنگ هشت ساله و پشت سر گذاشتن فتنه‌ها، برای دشمنان چنان شگفت‌انگیز بود که هرگز باور نمی‌کردند دشمنی میان این دو ملت با شعار وحدت‌بخش «ایران و العراق لا یمکن الفراق» به دوستی و برادری تبدیل شود. از همه مهمتر همرزم شدن و قرار گرفتن آنها در یک خاکریز و سنگر در برابر داعش و حامیان این حرکت پلید تروریستی، خود از معجزات دوران معاصر است.
امروز بیش از هر زمان دیگر، حرکت عظیم راهپیمایی اربعین می‌تواند نمایش وحدت و قدرت بیش از پیش امت اسلام به‌ویژه شیعیان سراسر جهان در این گردهمایی سالانه باشد. الگو گرفتن از قیام امام حسین علیه السلام در برابر ظلم و ستمگری همچنان باید هدف اصلی این حرکت میلیونی باشد و باید با آمیختن خشم و نفرت از یزیدیان زمان، بیش از پیش رنگ و بوی انقلابی به این مراسم آیینی بخشید.
انجام مراسم صرفاً آیینی در این راهپیمایی نمی‌تواند به معنای واقعی نصرت رساندن به امام حسین (ع) و مظلومان جهان باشد بلکه با درک درست قیام آن حضرت یعنی قیام دربرابر ظلم و انعکاس آن در شعارها، می‌تواند قدم مهمی در مسیر یاری رساندن به ایشان و اندیشه آن امام مظلوم باشد. به اهتزاز درآمدن پرچم سرخ «یالثارات الحسین» بر گنبد مسجد مقدس جمکران همزمان با شهادت فرماندهان برجسته مقاومت شهید اسماعیل هنیه و شهید سید فؤاد شکر نشان مبارکی است که ان‌شاءالله با در دست داشتن این پرچم در راهپیمایی اربعین امسال و همزمان با درهم کوبیدن مواضع رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی به دست پرتوان پاسداران دلاور اسلام و محور مقاومت، نشانه‌های ظهور امام زمان (ارواحنا لتراب مقدمه الفداء) را تداعی کنیم و با آمادگی قلبی برای این اتفاق بزرگ، گام عملی برای زمینه‌سازی ظهور آن حضرت برداریم.
استفاده شیعیان جهان از پیاده‌روی اربعین برای ایجاد همبستگی بیشتر یک فرصت طلایی در راستای تقویت جبهه مقاومت و ایستادگی در برابر ظلم استکبار جهانی و عوامل آن در منطقه است که این روزها و با توجه به جنگ غزه و گستاخی‌های رژیم صهیونیستی، بیش از گذشته نیازمند اتحاد و یک صدایی است.
یقیناً با دعای خیر امام زمان(عج) روز به روز بر برکت راهپیمایی اربعین افزوده می‌شود و تاکنون موجب برکاتی چون دوستی و برادری میان دو ملت ایران و عراق شده است، وگرنه چه کسی می‌توانست کینه‌ها و تبعات جنگ هشت ساله را از دل این دو ملت بزداید؟ مادامی که ما در مسیر خوشنودی آن حضرت قدم برمی‌داریم، این برکات شامل حال ما خواهد شد.
اربعین امسال که با حوادث عجیب و غریب منطقه مصادف شده است، مارا بیش از پیش به دعای خیر امام زمانمان نیازمند می‌کند. کنگره عظیم راهپیمایی اربعین فرصتی استثنایی برای ما عاشقان اهل بیت علیهم السلام است که ملتمسانه از آن حضرت بخواهیم عنایتی به ما کند و مارا زیر پرچم «یالثارات الحسین» به‌عنوان خادمانی دست به سینه و سربازانی جان برکف برای خود برگزیند.
source