**اهمیت سئو و تولید محتوا در کسب و کار**
در جامعه现代ی، سئو و تولید محتوا به طور خلاصه قابل انکار نیست. یکی ازاین عناصر که برای هر کس اهمیت پیدا کرده، تولید محتوای باکیفیت است. به این مبحث اما باز می‌گردیم.
یک برنامه تلویزیونی به نام «دو کوهه، ادبیات» از مرکز سیمرغ رسانه ملی در حال تولید است. این برنامه در ۳۱ قسمت ۴۰ دقیقه‌ای با موضوع ادبیات جنگ تحمیلی و خاطرات آن دوران است. تهیه کننده این برنامه، «ابوالفضل محمدباقر»، خاطرنشان کرده که نگارش خاطرات هشت سال دفاع مقدس، راه موثرترین انتقال ارزش‌های دفاع مقدس به نسل جوان است.
محمدباقر تصریح کرده که نوشتن خاطرات جنگ نه تنها ابهام‌زدایی برای مخاطبان داخل مرزهای ما ایجاد می‌کند، بلکه می‌تواند به عنوان سند، از تحریف حقایق با گذشت زمان از سوی دشمنان جلوگیری کند. او همچنین اظهار داشته که ادبیات جنگ، موفق‌ترین حیطه ادبیات است زیرا مردم خود جنگ را روایت کرده‌اند.
پیگیری فرمایش مقام معظم رهبری، یکی دیگر از اهداف این برنامه است. به این دلایل، محمدباقر، ساخت برنامه‌ای که به طور ویژه به ادبیات دفاع مقدس و معرفی کتاب‌هایی با این مضمون اختصاص داشته باشد، ضروری می‌داند. بنابراین «دو کوهه، ادبیات» را می‌توان یک تلاش برای درک و گسترش ادبیات جنگ و خاطرات آن دوران دانست.
**اهمیت تحلیل با چنین جزئیات**
برنامه «دو کوهه، ادبیات»، چرا که به ادبیات جنگ تحمیلی می‌پردازد و بر خاطرات آن دوران تمرکز دارد. این برنامه به کمک مرکز سیمرغ رسانه ملی، تلاش کرده است تا از طریق تولید و پوشش چنین موضوعات، ابعاد بهتر وละเอیلر این بخش را به زبان بیاورد. در واقع می‌توان گفت که این برنامه هم به عنوان تلاش در دیگر فهم و کشف جدید ادبیات جنگ عمل می‌کند هم همگی این تلاشها بخشی از فرایند درک و مخاطب قرار دادن ادبیات جنگ است.
توجه به جمع‌آوری و تدوین خاطرات و دستنوشتههای رزمندگان، در این برنامه از اهمیت زیادی برخوردار است. ایجاد سازه پیش ساخته (کانکس) در محوطه حوزه هنری باغ تهران، به نام «مینی دوکوهه»، قرار بود مکانی برای جمع آوری دستنوشتههای خاطرات رزمندگان و نگارش کتب در زمینه دفاع مقدس باشد.
این سازه یا کانکس به مکانی مردمی برای جمع آوری دستنوشتههای خاطرات رزمندگان و نگارش کتب در زمینه دفاع مقدس تبدیل شد و فضاسازی آن واقعاً مثل یک سنگر باصفا در دل جبهه‌ها بود. نماینده رسمی مینی دوکوهه به عبارت «هدایت الله بهبودی» و «مرتضی سرهنگی» بوده است.
**اهمیت چندوجهی برنامه‌ای؟**
برنامه «دو کوهه، ادبیات» از نظر انواع رسانه‌ها و اثر گذاری‌هایش دارای نکاتی بی‌بیانی است. از این که در مورد نظامی مخاطب برنامه صدادهن اور است می‌توان به این موارد اشاره کرد:
– معرف کردن چند وجهی مضمون برنامه، یعنی اشتیاق تعداد صدها عنصر که از عوامل تولید و قضاوت بر خاطرات آنها را بررسی کرده‌اند.
– اما محتوای این برنامه مضمون چشمگیر روی خاطرات تلخ آن دوران است.
– تلاش در چیدمان چندنقشی است برای بیان مطالب مختلف در بخش‌هایی از مضمون برنامه، به عنوان مثال دستنوشته‌ها یا اینکه کتاب‌هایی با موضوع جنگ، پیدا کردن چنین مطالب و نحلی بسیار مهم است برای نوع‌هایی از ورودی‌های افراد.
منظور از «سنجش خاطرات نظامی» چیست؟
در برنامه‌های مختلف تلویزیونی که به مضمون نظامی مبارزه می‌کنند، سنجش اهمیت خاطرات رزمندگان از میان ملت ایران مهمتر است. اگر چه از احساسات این برگه ها، انتقال تمام احساسات آنها بیهوده. تلاش در سنجش این مواد با طرفِ مضمون خاطرات تلخ بر روی فرد ناظر 프로그램 تلویزیونی اثرگذار است. چارچوب این برنامه که «معرفی» به عنوان مضمون اصلی برای خاطرات کشوری آن چرا دارای اهمیت است؟