دکتر روح اله همتی گفت: دفیبریلاتور کاشتنی قلب که آن را با نام ICD نیز می‌شناسند دستگاهی کوچک بوده و با باتری کار می‌کند و در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی و بیماری‌های ژنتیکی قلبی دارای اندیکاسیون تعبیه می‌شود.
وی افزود: با کاشت ICD در قفسه سینه، ضربان‌های غیرطبیعی قلب (آریتمی)ها تشخیص داده شده و در صورت نیاز آن‌ها را متوقف می‌کند.
وی گفت: توقف ضربان‌های نامنظم قلب با دفیبریلاتور کاشتنی قلب و برقراری ریتم طبیعی قلب از طریق ایجاد شوک‌های الکتریکی اتفاق می‌افتد.
این متخصص قلب و فلوشیپ الکتروفیزیولوژی افزود: دفیبریلاتور کاشت قلب برای کسانی که ضربان‌های قلب بالای خطرناکی را دارند و با وضعیتی مشابه تاکی کاردی یا فیبریلاسیون بطنی درگیر هستند استفاده می‌شود.
دکتر روح اله همتی با اشاره به اینکه دو نوع اساسی از این دستگاه موجود هست گفت: نوع معمول ICD، در قفسه سینه فرد کاشته می‌شود و سیم‌های آن به داخل قلب متصل می‌شود که این روش کاشت دفیبریلاتور‌های معمول نیاز به یک جراحی کوچک دارد.
وی اظهار کرد: نوع زیرجلدی (S-ICD) زیر پوست در کنار قفسه سینه و زیر بغل فرد کاشته شده سپس آن را به الکترودی متصل می‌کنند که در امتداد استخوان‌های قفسه سینه کار می‌کند.
وی یادآور شد: S-ICD کمی بزرگ‌تر از دفیبریلاتور‌های معمول است، اما به داخل قلب نمی‌چسبد.
دکتر روح اله همتی تاکید کرد: نوع زیرجلدی ICD برخلاف نوع معمول آن عوارض مربوط به سیم داخل قلبی از جنله عفونت، شکستگی سیم، جابجایی سیم و انسداد عروق سیاهرگی را ندارد و همچنین بیمار محدودیتی حرکتی اندام فوقانی را نخواهد داشت.
منبع:خبرگزاری مهر
source